Parklaan
Parklaan deel 2.
In dit deel over de modder van de Parklaan Informatie over de huizen: Parklaan 85, 83, 81 a b c, 81, 79-77, 75-73, 23, 19, 17-15-13-11 en 1
Parklaan deel 2.
In dit deel over de modder van de Parklaan Informatie over de huizen: Parklaan 85, 83, 81 a b c, 81, 79-77, 75-73, 23, 19, 17-15-13-11 en 1
Anno 1911 werd dit hoekpand (Parklaan / Reigerlaan) ontworpen door architect C. Prey voor sigarenfabrikant Dirk Meerstadt (8 maart 1873).
Op 6 december 1911 werd in het café van den heer Jonkhaus, beklonken de aanbesteding van het bouwen van een villa in het Villapark te Eindhoven, voor rekening van den heer D. Meerstadt. De aanbestedingsbedragen lagen tussen de 15.550 en 10.200 gulden.
Opmerkelijk voor die tijd is dat er direct een garage bij werd gebouwd. In 1907 had hij een auto aangeschaft met het kenteken N-642.
Aan de Reigerlaan ziet men een erker en op de eerste verdieping een mooi glas-in-lood raam in art-deco-stijl. De voordeur draagt een luifel en aan de linkerzijde van het huis bevindt zich een schoorsteen die aan de onderkant is gedecoreerd in metselwerk.
Familie Meerstadt verhuisde al in 1919 naar Oisterwijk daar liet hij in het daar aanwezige villapark Huize Landgoed "de Gemullehoeken" voor 27.000 / 23.000 gulden bouwen.
Hierna kochten of huurde (de buren) E. J. de Haes, advocaat en Th. E. M. de Haes linnenfabrikant dit pand.
In de jaren 50-60 woonde in deze villa de familie van Nierop. Van Nierop had een accountantskantoor aan huis.
Sinds een aantal jaar is Kumina B.V. en VSR Groep B.V. (Van Stekelenburg Rooijakkers) makelaarskantoor in zakelijk vastgoed hier gevestigd.
Helaas is de villa al voor 1989 door een van de eigenaren: wit geschilderd.
Zijn sigarenfabriek Aurora aan het College (bij het Stratumseind) is in 1902 afgebrand.
Na een tijdelijk verblijf op de Grote Berg werd tussen 1905-1906 een nieuwe fabriek aan de Broekseweg neergezet. In 1926 is dit complex Broekseweg weer verkocht.
Meer informatie:
[web.archive.org]
http://www.sigarenfabrieken.nl/meerstadt.htm
De eerste steenlegging van het huis "Parklaan 83" te Eindhoven in 1928. Op de foto een trotse "metselaar": Louis de Haes (1920-2005) als zoon van Charles (links op de foto) en Jo Johanna Wilhelmina Josephina Brands (1880-1957) (tweede van links). De tweede dame is Françoise de Haes-van de Venne, die schuin tegenover woonde. De steen is niet meer in het huis aanwezig, maar is na de verkoop in 1959 uitgenomen en berust nu in de woning van Louis de Haes in Middelburg; zijn weduwe woont daar nog.
© Pieter de Haes
In 1960 koop de gemeente het pand "voor veel meer dan een ton" Hierna is het pand in gebruikt genomen door de stichting Eindhovense muziekschool met 14 vertrekken. Voor de muziekschool meer ruimte maar ideaal is het ook niet, zie foto hieronder.
Bron: Nodende noten : de eerste vijftig jaren van de Eindhovense Muziekschool
Vanaf 1989-1971 tot ongeveer 2005 is het pand een tijd gebruik door de Stichting belangenbehartiging Kamerbewoners Eindhoven Het werd verhuurd aan tien bewoners en Ina Ceelen was daar de allereerste vrouwelijke SBK-bewoner. Jan C. Knibbe was hoofdbewoner. Een deel was werkend bij Philips (o.a. Jan Knibbe, Peter Hollander, Lambert van der Meijs, Rob de Pont, Jo van Meurs), van DAF o.a. Albert Roelfsema en....werkend bij de RPI (nu Grote Beek), Sjef Blank en Vincent Kentgens. Mevrouw Muskens en "moeder" zorgden ervoor dat in ieder geval de openbare ruimten schoon en op orde bleven. Tot 2005 is het een studentenhuis geweest.
bron: www.eindhoveninbeeld.com
De nieuwe eigenaar wilde in 2009 het pand als kantoor gaan gebruiken, dit is voorkomen door protest van omwonende en ook de gemeente wilde Verkantorisering parklaan 83 tegengaan. Zie informatie hieronder.
Charles Emile Joseph de Haes (1878-1958), firmant van de textielfabriek aan de Dommelstraat liet de landelijke villa bouwen in de tuin van zijn vorige woning op Parklaan 81.
Het pand had oorsprong een rieten kap, deze is in periode van Muziekschool en studentenhuis verdwenen maar met de laatste renovatie opnieuw terug aangebracht. Ook de ontsierende, maar waarschijnlijk noodzakelijk voor de brandveiligheid, vluchttrap is verdwenen.
Naast de voordeur met luifel aan de Parklaan 83 bevindt zich een erker. De ramen zijn merendeels voorzien van glas-in-lood en luiken sieren de ramen van de benedenverdieping.
"ICS levert de software. IBM de AS/400." ICS was de leus van de dochteronderneming van het automatiseringsbedrijf Volmac ( het huidige Capgemini). Instituut Voor Computer Software was hier vanaf 1988 gevestigd, echter deze ICS is op 4 september 1991 failliet verklaard.
Deze "moderne" villa uit 1988, is bij een verbouwing een overhangende dakrand toegevoegd, In 2006 nogmaals gerenoveerd en aangepast aan het karakter van de kantoor villawijk. Waarom het is toegestaan om zo'n gebouw hier te bouwen in 1988 te bouwen, blijft een vraag. De villa heeft een oppervlakte van 200 m2.
In 2017 waren de huurprijzen: € 185,- per m² per m2 exclusief BTW en servicekosten voor de kantoorruimte. De parkeerplaatsen kosten € 1.000,- per plaats per jaar exclusief BTW. Servicekosten zijn € 32,50 exclusief BTW per m² per jaar dat is inclusief het gebruik van gas, water en elektra in de gehuurde ruimte en tuinonderhoud, glasbewassing aan de buitenzijde, etc. Geheel in karakter van de straat kun je de etage huren bij de buurman op nummer 85.
Het betreft een representatieve kantoorruimte gesitueerd in een pand met uitstraling, gelegen aan de rand van het stadscentrum van Eindhoven. De directe omgeving bestaat voornamelijk uit 1e klas kantoor- en woonvilla's. In de direct nabijheid van het object zijn diverse gerenommeerde bedrijven gevestigd zoals Bank Insinger de Beaufort, Interfood, Van Lanschot Bankiers, Staal Bankiers, FGH Bank en ABN AMRO Mees Pierson. In de kantoorvilla zelf zijn gevestigd Wolfsbergen & Osnabrug Belastingadviseurs & Accountants en Willems & Smeets Notarissen.
Opdrachtgever renovatie in 2006: De Beemden vastgoed
Architect Van de Pauwert Architecten BNA Eindhoven
Tuinhontwerp: Fons Linders Nuenen
Opgeleverd: 2006
Een wat hoger gelegen kolossaal pand dat in opdracht van textielfabrikant Charles de Haes (Ch. E.J. de Haes,) in 1915 gebouwd werd naar ontwerp van architect J. De Lugt uit Haarlem. Heel opvallend is het leien schilddak dat ver uitsteekt en voorzien is van dakkapellen die ook weer een schilddak dragen. Alle raampartijen droegen in het verleden vensterluiken en kennen bovenlichten met kleine roedeverdeling. Opmerkelijk zijn de bewerkte spanten die onder de daklijsten uitsteken. Aan alle zijden is het pand voorzien van gestileerde motieven in metselwerk.
Rechts ziet men een uitgebouwde serre met veranda waarboven een groot balkon.
De huidige kantoorvilla is gelegen op de hoek van de Parklaan en de Eksterlaan in het Eindhovense Villapark
In Eindhoven was lange tijd het katholieke geloof dominant maar door de komst van Philips, dat personeel uit heel Nederland (en daarbuiten) aantrok, waren andere gezindten in opkomst. Sinds 1929 had de ‘Vereeniging voor Protestantsch-Christelijke Ziekenverpleging’ geijverd voor een eigen ziekenhuis. Dat lukte uiteindelijk in 1933, met hulp van de hoofdverpleegster van Philips, zuster Johanna Kleinod, die in het bestuur de centrale figuur werd én met financiële steun door dr. Anton Philips. Hij steunde het ziekenhuis persoonlijk omdat hij hechtte aan de juiste zorg voor iedere Eindhovenaar, ongeacht zijn of haar levensovertuiging.
Villa Groenhove werd in 1927 verkocht aan ir. R. Ducker afkomstig uit Dordrecht met doel om een Protestants ziekenhuis erin te starten. (artikel Eindhovensch dagblad 18-11-1927 en 11-6-1932)
„Grote zaken hebben trage gangen", zegt een oud spreekwoord en zeker is dat van toepassing op het Juliana-ziekenhuis, Waar jaren naar is uitgezien, belooft thans werkelijkheid te worden, dank zij een hartelijke samenwerking tussen de Protestantse groepen onderling.... Wij als Protestanten zullen den dag, waarop in het Juliana-ziekenhuis de eerste patiënten zullen worden opgenomen als een historische dag beschouwen."
In 1933 opende het Juliana ziekenhuis later het diaconessenhuis hier haar deuren en stonden de ziekenwagens onder de veranda geparkeerd. Na het vertrek van het Diaconessenhuis in 1940 betrekken de Duitser in het pand. De Duitser gebruiken het pand vanaf september 1940. De administratie van de Ortskommandantur is er gevestigd.
Het hoofdkwartier van de Duitse Wehrmacht, die de regels tijdens de oorlog opstelden. De Ortskommandantur verhuist met zijn Duitse staf eind 1943 of begin 1944 naar de villa “Den Elzent” aan Bilderdijklaan 23. In de ochtend van 18 september '44 vluchten ze Eindhoven uit. De Duitse Ortskommandant gaat zelf wonen Pluvierlaan 5. Zie Duitsers in Villapark gebouwen.
In 1944 of al eerder was in het pand ook gevestigd: Hitler-Jugend Bann Noord Brabant.
Op 9 oktober 1944 is de Gemeentelijke Geneeskundige en Gezondheidsdienst weer in het pand, die vertrok in 1962. Hierna is het een kantoorpand geworden.
Het Diaconessenhuis Parklaan 81 en in 1940 gevestigd op Parklaan 97
Een villa aan de Parklaan werd in 1933 als eerste Diaconessenziekenhuis in gebruik genomen, maar deze bleek al in 1934 te klein met zijn twintig bedden. In 1935 werd met steun van Anton Philips Villa Elsheim met omliggende gronden gekocht van sigarenkistjesfabrikant Brüning. Na de noodzakelijke verbouwingen kon het nieuwe Diaconessenziekenhuis op 13 januari 1940 in gebruik worden genomen. Het bood plaats aan 90 patiënten en had een moderne Röntgenafdeling, geschonken door Anton Philips.
bron: http://www.rhc-eindhoven.nl/artikel/440/Het-Diaconessenhuis
Familie S. Wolf-Polak kwam hier wonen in 1919. Salomon Wolf was de hoofdaccountant van Anton Philips. Salomon was o.a. medeoprichter van het Philips pensioenfonds en had (volgens overlevering) ook iets te maken met de oprichting van PSV zwemmen, en met de Etos. Hij verhuisde 11-04-1939 naar Wassenaar. Salomon werd in de oorlog afgevoerd naar Kamp Vught. Daarna werd hij (omdat hij jood was) naar Duitsland getransporteerd, alwaar hij op 30 oktober 1942 in Duisburg werd vermoord. Hij was toen 62 jaar oud. Zijn vrouw Sara Polak en kinderen doken onder en overleefde de oorlog.
Op nr. 77 woonde in de jaren zestig de familie Peek.
Hierna woonde de familie Simons met hun twee kinderen Ed en Ellie op dit adres.
Familie F.J. Harterink-de Bruin komen er in 1919 als eerste op nummer 79 (was voor 1930 huisnummer 7) wonen F.J. Harterink was procuratiehouder en werd hoofd expeditie bij Philips; hij neemt in 1934 afscheid.
Van 1950 tot en met 1983 heeft de familie Vredegoor hier gewoond.
Van 1919 stammen deze twee blokken gespiegelde herenhuizen met landelijke uitstraling. Het ontwerp is van K.P.C. De Bazel. De huizen hebben brede vooruitspringende hoeken met schilddaken die tot op de benedenverdieping reiken. De voordeuren bevinden zich in een inpandig portiek. Ook hier zien we ramen met kleine roedeverdeling.
De panden hebben diepe tuinen.
Familie H. Filippo-Raske waren de eerste bewoners en in die tijd was het adres nog Parklaan 1. Scheikundige Filippo trad in 1911 in dienst van Philips. Door zijn speurwerk bleek dat het mogelijk was om zelf argongas, noodzakelijk voor gloeilampen, te produceren en werd bij Philips een edelgasfabriek opgericht.
Later woonde er de familie de Vlam - Hegener. Mevrouw De Vlam, een gedistingeerde oudere dame. Bij haar in huis woonde ook haar huishoudster Marie.
Van 1919 stammen deze twee blokken gespiegelde herenhuizen met landelijke uitstraling. Het ontwerp is van K.P.C. De Bazel. De huizen hebben brede vooruitspringende hoeken met schilddaken die tot op de benedenverdieping reiken. De voordeuren bevinden zich in een inpandig portiek. Ook hier zien we ramen met kleine roedeverdeling.
Bouwperiode: 1919 architect: K.P.C. de Bazel. In die periode was dit nog Parklaan 1 en 3. De nummering veranderde toen in 1930 het andere stuk van de Parklaan gebouwd ging worden. Zie aparte omnummeringstabel voor de Parklaan.
Op 75 woonde in de jaren 1934 woonde H.M.H Reufel.
Reufel was een werktuigbouwkundige die vanaf 1911 voor Philips werkte en een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van het bedrijf leverde.
In de oorlogsjaren tot 1966) woonde Dr. Ir. Th. P. Tromp op de Parklaan. Hij is oud-vicepresident van Philips, ereburger van Eindhoven. Hij studeerde in de werktuigbouwkunde te Delft en trad als 24-jarige in dienst bij Philips. In de oorlog was hij erg actief in het verzet. Ook zijn vrouw, Ineke J. Gerritsz verrichte illegale activiteiten. Ruim twee maanden was hij minister van verkeer en waterstaat in het tweede ministerie-Gerbrandy (1945). Na de oorlog keerde hij terug bij Philips. Van 1946 tot 1969 heeft hij deel uitgemaakt van de Raad van Bestuur, waarvan 12 jaren als Vicepresident.Hij is van 1969 tot 1975 lid en Vicevoorzitter is geweest van de Raad van Commissarissen.
In 1977 ging hij met pensioen. In 1969 gaf hij een aanzienlijke som geld aan de gemeente Eindhoven om een internationaal muziekconcours in te richten. Stichting Tromp Muziek Biënnale is sinds 1971 actief o.a. door het huidige Tromp Percussion Eindhoven te organiseren. Hij is 1 juni 1984 op 81-jarige leeftijd overleden. Zijn familie stamt mogelijk af van de zeeheld Tromp (1598- 1653) bewijs hiervoor is verloren gegaan, hij was wel een fervent zeezeiler. Tromp heeft eerder gewoond in de Kievitlaan 15 (1923) en Leeuweriklaan 2 (1934)
Na Tromp woonde er de familie Rulo van 1966 tot en met 1971. in de Parklaan 75. F.C.J. (Frans) Rulo was directeur van Philips in Siam, het huidige Thailand. Hij en zijn vrouw Th.M. (Trees) Marks, waren beiden geboren en getogen in Eindhoven. Bij hun terugkeer uit Siam was niet direct een woning beschikbaar voor het gezin en ze woonden tijdelijk in het hotel De Wildeman op de Markt en korte periode in Uiverlaan 3. Erna Rulo heeft veel mooie herinneringen aan het Villapark! Zoals haar tijd op de Montessori kleuterschool en de Ursula lagere school (nonnenschool van de Ursalinen, ze droegen nog habijt en kap) aan de Treurenburgstraat. Later zat Erna op de Nutsschool aan de Reigerlaan, óók zo’n schitterend pand! In de winter schaatsten wij vaak op de bevroren slootjes van de grotere panden aan de Parklaan. Op het Mignot-veldje bij de Zilvermeeuwlaan werd gehockeyd, gerolschaatst en rondgehangen. Het waren mooie tijden!
Ná familie Rulo heeft de familie Menhard(t) of Menhart op Parklaan 75 gewoond en daarna de familie Broekers.
Foto's zijn van de binnenkant van Parklaan 73 te Eindhoven. Het pand heeft een oppervlakte van 235m² en een perceeloppervlakte van 1093m² en heeft 9 kamers (7 slaapkamers). Verder beschikt het pand over een tuin, balkon, open haard en garage.
In pand nummer 79 was in de jaren zestig de woonkamer gescheiden door schuifdeuren en was er een aparte tuinkamer.
De laatst bekende vraagprijs betreft € 935.000.
In 1904 richtte hij het beroemd geworden Amsterdamse meubelatelier De Ploeg op. Later was hij, samen met Hendrik Petrus Berlage, voorman van een bouwstijl die kenmerkend zou worden voor de tijd in en na de Eerste Wereldoorlog: het Rationalisme. De bouwkundige ontwerpen van De Bazel worden gekenmerkt door oosterse invloeden.Eerder legde hij al verbanden tussen een wiskundige architectonische orde, de natuur en de kosmos.
Architect Karel de Bazel bouwde deze Parklaan panden: 73, 75, 77, 79 en Parklaan 34 en 56
In 1921 kreeg hij van de gemeente Bussum de opdracht om een nieuwe woonwijk te ontwerpen, het Brediuskwartier. Dit werd één van de mooiste en meest compleet overgebleven voorbeelden van een woon-villa wijk in Amsterdamse School stijl in Nederland. Op 17 november 2006 is de wijk door het rijk officieel aangewezen als beschermd dorpsgezicht.
Meer info:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_de_Bazel
De "tussen" woning op Parklaan 31 te Eindhoven is jaren geleden (datum??) verkocht voor rond € 515.000.
De ruime woning op nummer 31 heeft een oppervlakte van 233m² en een perceeloppervlakte van 380m² en heeft 9 kamers waarvan 7 slaapkamers.
De (sommige) woningen bezitten een garage aan de Goorstraat.
In 2017 is nummer 25 te koop aangeboden voor "bieden vanaf" prijs € 890.000,- (K.K.) Gebouwde in 1954 volgens Bag viewer, volgens de makelaar in 1958 (is 1954). De buitenkant is jaren 50 stijl maar binnen heeft het huis mooie elementen. Volgens de makelaar: Fraai, zeer royaal halfvrijstaande herenhuis op een ruim perceel van 778 m² met vrijstaande garage, diepe oprit en een veel privacy biedende achtertuin op het zuiden, gelegen in het gewilde Villapark te Eindhoven. Woning heeft 9 kamers waarvan 6 slaapkamers.
Nummer 25 is in 2014 geheel en grondig gerenoveerd met behoud van aantal mooie authentieke elementen. Zowel de ruime hal, de woonkamer, de keuken als de eetkamer hebben een uitzonderlijk mooie lichtinval. De prachtige voor-, zij- en achtertuin bieden een grote rijkdom aan bomen en bloeiende planten.
Foto's hieronder van Parklaan 25
In 1924 liet A.J. Zoetmulder, hoofdredacteur van het Eindhovense Dagblad, het opvallend witgepleisterde pand bouwen, naar ontwerp van de vermaarde architect B.J. Koldewey.
Het landhuis De Zandhoek te Eindhoven (1925) laat zien dat Koldewey speelt met de verschillende vormen in de vensters en een andere plaatsing. Het dak van De Zandhoek is met haar zeer grote overstek op de kopse zijden, een aanzet tot de vaste dakvorm van de architect.
September 1927 zoekt mevr. Zoetmulder een flinke dienstbode die "kunnende koken en netjes werken". Ze vermeldt het adres : Parklaan 1 Eindhoven. De nummering van de huizen blijft in die jaren steeds veranderen.
Op 1 april 1923 wordt A.J. Zoetmulder directeur van drukkerij Hermes en hoofdredacteur van het "Eindhovensch Dagblad" toen nog met "sch". Door zijn vrijzinnige opstelling krijgt de krant niet de steun van de katholieke geestelijkheid. Tijdens de tweede wereldoorlog wordt het Eindhovensch Dagblad opgeheven en is hij geïnterneerd in het gijzelaarskamp Beekvliet te Sint-Michielsgestel, waar hij zijn medegevangenen portretteert. In maart 1953 neemt hij na dertig jaar afscheid van zijn krant, waar zijn opiniërende artikelen en kunstkritieken blijk geven van een eigenzinnige opvatting en cultuurbewuste visie.
meer: http://eindhoven-encyclopedie.nl/index.php/A._Jurriaan_Zoetmulder
Oorspronkelijk stond er geen naam op het pand, later is het "De zandhoek" geworden. Misschien deels als protest dat de Parklaan in 1924 nog steeds een zandweg was, meer waarschijnlijk is omdat de villa op de hoek van de Zandstraat lag. Sinds 2008 is de naam van het pand verdwenen. (zie Google streetview 2008)
Opvallend is het hoge gebroken zadeldak met overhellende topgevel, die voorzien is van een houten beschot. Opmerkelijk is ook dat de berging, gelegen aan de rechterzijde, een hoog zadeldak draagt.
In 1965 was (is er nog?) op de eerste verdieping een boekenkast die je na een ingewikkelde greep kon wegschuiven: daarachter een geheime plek voor onderduikers!
Huisarts Walter Roessingh (1920-2003) (en zijn vrouw Roessingh-Eikelenboom) hebben in ieder geval vanaf 1966 in dit pand gewoond de dokter had een praktijk aan huis. De ingang van de praktijk was aan de Zandstraat, die speciaal daarvoor is aangebouwd.
Op deze foto staat het in 1932 gebouwde bijgebouw voor het Lorentzlyceum dat in 1935 nog eens is uitgebreid.
In 1961 vestigde de Nutskweekschool zich in deze Parklaan panden en de houten barakken achter het hoofdgebouw (De Vierschaar). In deze barakken (die al vanuit de begintijd van het Lorentz-lyceum stamden) was o.a. de kantine en een handenarbeidlokaal gevestigd.
In 1966 vertrekt de Nutskweekschool en worden de panden 15 en 17 weer woonhuizen.
Parklaan 17 had veel licht inval door de afwezigheid van begroeiing en de aanwezig van negen kamers waren in de eerste jaren voldoende voor de leerlingen en docenten.
Meer informatie in het boek: Lorentz-lyceum 1930-1980 door H.W. van Tricht, J. Meerdink, W.A.A. Habets (red.) 119 pagina's.
Bij Parklaan 17 staat in de voortuin, nog steeds een monumentale boom uit de beginperiode.
De benoeming van dr. W. H. van Mels tot rector van het nieuw op te richten lyceum te Eindhoven:
In ons land is dit het vierde neutrale lyceum: Den Haag, Amsterdam en Baarn zijn voorgegaan. Het is de eerste keer dat een chemicus tot rector wordt benoemd. Naast een waardering van dé didactische, organisatorische en persoonlijke Qualiteiten (=kwaliteiten) van den functionaris (hij was overigens al jaren conrector in Baarn), heeft men hierin te zien een erkenning van het groote belang der natuurwetenschappen in het moderne, voorbereidend hooger onderwijs.
Eerste docenten waren o.a.:
Leraar Frans, drs. P. A. van Rossen; Wiskunde drs. P. Bronkhorst, Handwerken mevrouw G. Bredemeyer — van der Meulen.
Lerares Engels mejuffrouw van der Lee en leraar Geschiedenis de heer Kars.
In een advertentie in het Eindhovensdagblad van 20 januari 1930 staat een oproep voor aanmelding van leerlingen.
De eerste klas start op 1 september 1930 met 27 leerlingen en de 2de klas telt negen leerlingen.
De school was vooral bedoeld voor de kinderen van niet-katholiek hoger personeel van Philips en telde onder anderen de kinderen van Frits Philips onder haar leerlingen. De school begon zonder financiële steun van de overheid; die steun kwam wel van Anton Philips.
HET LORENTZ-LYCEUM. Officiële opening is gevierd het Chicago-theater op woensdag 3 sept. 1930 van het Lorentz-Lyceum Na de opening en diverse toespraken zijn de aanwezigen per autobus naar het Lorentz-Lyceum, Parklaan 17 gegaan om het gebouw te bezichtigen. De klassen bleken veel licht te vangen en van een moderne inrichting voorzien te zijn. Er hingen verschillende opmerkelijke schilderijen; enige bloemstukken sierden de hal. In een der boven localiteiten werd de thee geserveerd schreef het Eindhovensdagblad.
Kunst in de klas bleef, zo hingen er in 1933 schilderijen van Pitt Kreuzberg in de lokalen, in 1935 werk van Nico Eekman en Johan Kuypers (zoon van Cornelis Kuypers) enz.
In eerste instantie zit Het Lorentz- lyceum alleen in de Parklaan 17 (in die tijd parklaan 1 i). Pas in 1936 wordt ook Parklaan 15 bij de school betrokken.
De naam Lorentz-leceum is verbonden met Hendrik Antoon Lorentz (Arnhem, 18 juli 1853 – Haarlem, 4 februari 1928) was een van Nederlands grootste natuurkundigen en winnaar van de Nobelprijs voor de Natuurkunde 1902. Zijn weduwe gaf in 1930 toestemming om de naam Lorentz-lyceum te gebruiken. Later zijn in Nederland meer lyceums met de naam "Lorentz" gesticht zoals in Arnhem en Haarlem.
Meer info: https://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik_Lorentz
Frits Philips heeft vanaf 12-12-1930 op nr. 11 gewoond tot januari 1935, Hij liet in 1934 Landgoed De Wielewaal bouwen aan de Oirschotsedijk nr. 3, Hij heeft daar vanaf 1934 gewoond tot zijn overlijden in 2005 Alleen in de oorlogsjaren, terwijl zijn ouders in Amerka waren, heeft hij tijdelijk gewoond op Huize de Laak.
In mei 1943 werd Frits gearresteerd. Als de werknemers wilden voorkomen dat hun baas zou worden doodgeschoten, dan moest iedereen weer aan het werk gaan, hetgeen geschiedde. Vijf maanden bleef Frits Philips in arrest (gegijzeld) in Haaren, later in Sint-Michielsgestel. De dagelijkse leiding was volledig overgenomen door nazi-beheerders, die de productie en uitvoer naar Duitsland verder opvoerden. Alleen sommige personeelsleden, ook in de hoogste regionen, pleegden verzet.
De laatste maanden van de oorlog was Frits Philips ondergedoken. Hierna is zijn vrouw vastgezeten en op tijd, via contacten, uit het concentratiekamp gehaald.
info: https://nl.wikipedia.org/wiki/Frits_Philips
Voor de oorlog was er een kaartclub, van intieme personen deels familie, deel zakelijk. De club bestond uit tien personen. De heer Frits en mevrouw Philips, het echtpaar Van Riemsdijk, echtpaar Linthorst Homan, echtpaar Laman Trip en echtpaar de Graaff.
In periode 1978 heeft de familie J.J.A. Ploos van Amstel (1935-2014) Hij heeft vooral gewerkt aan logistieke verbetering bij Philips. Hierna was gevestigd Ploos Van Amstel Milieu Consulting Bv tot 2015
In 2017 is zijn oude woning Parklaan 11 verkocht voor ruim € 1.095.000 k.k. door Vollenbroek Makelaars. Het pand is de laatste jaren aanzienlijk opgeknapt.
In 2011 zijn alle ramen (draaiende delen) geheel vervangen met behoud van de klassieke raamverdeling;
Buitenschilderwerk in 2014 gedaan;
Badkamer vervangen in 2014;
Keuken vervangen in 2010;
Dak van binnenuit geïsoleerd.
Een bijzonder charmante halfvrijstaande stadsvilla op een ruim perceel van 1.161 m² gelegen aan de mooiste laan van Eindhoven! De woning is in 1930 gebouwd naar een ontwerp van architect J.W. Hanrath. Veel authentieke elementen uit de jaren ’30 zijn behouden gebleven, zoals parketvloeren in visgraatmotief, lambriseringen, paneeldeuren en schoorsteenmantels.
BEGANE GROND
Entree met originele betegelde lambrisering en tegelvloer en tochtdeur. Hal met originele visgraatparketvloer welke toegang geeft tot een hal met toilet, werkkamer, zitkamer, woonkamer, keuken en trap naar de verdiepingen. Het toilet met originele betegelde lambrisering en tegelvloer is bereikbaar via een klein halletje met eveneens een originele betegelde lambrisering en een wastafel.
Sfeervolle woonkamer en suite met veel lichtinval door de vele raampartijen. De woonkamer is afgewerkt met een originele visgraat parketvloer en bestaat uit de volgende ruimten:
Salon/ zitkamer aan de voorzijde met erker en open haard met originele schouw.
Eetkamer met zij-erker, twee inbouwkasten in de "en suite" en een tuinkamer met openslaande deuren naar het terras.
Aan drie zijden rondom de woning bevindt zich een verrassend ruime tuin. (48m diep en 22m breed)
De achtertuin bevindt zich pal op het zuiden. De monumentale lindeboom uit 1931 is een Eye-catcher in de tuin. Aan de zijkant van de woning bevindt zich een inrit met garage. In de achtertuin bevindt zich een prieel en een extra berging.
Parklaan 13
Op Parklaan woonde in 1930 W. E. A. de Graaff en M. de Graaff—de Bijll Nachenius. Mr. W. E. A. de Graaff was werkzaam op de juridische afdeling van Philips, later de secretaris van Frits Philips.
De Graaff speelde het spel handig, zo onderhield hij voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog goede contacten met Duitsers. "Ik had er belang bij dat de mensen dachten dat ik fout was" zegt hij in de Telegraaf 25 -09-1982. Hij deed dit, in overleg met de vooroorlogse Nederlandse geheimendienst GS III en Justitie.
In de oorlogsjaren was hij een van de weinige Nederlanders die "vrij" van de "sicherheitspolizei" und SD naar Zwitserland (22 keer) mocht reizen. Ir. Tromp, toen al een hoge positie bij Philips, gebruikte deze "mogelijkheid" van de Graaff om belangrijke informatie deze plannen van de Duitse bezetters aan het Londense Bureau Inlichtingen (BI) door te spelen. De precieze rol van Mr. W. E. A. de Graaff voor en in de oorlog is nooit helemaal opgehelderd. Hij blijft werkzaam voor Philips als adviseur buitenlandse betrekkingen. In 1965 benoemd tot officier in de orde van Oranje-Nassau.
In het boek "Eindhoven 1933 -1945" behandelt Frans Dekkers o.a. deze voor- en de oorlogsrol W. E. A. de Graaff. De Graaff liet het boek hiervoor, door de rechtbank, verbieden.
Foto's van Parklaan 11 waarschijnlijk periode 2010 toen het pand verkocht is. De nieuwe bewoners hebben het pand en de tuin mooi opgeknapt. In 2017 is het pand weer te koop aangeboden en binnen een maand verkocht.
De tuin met de oude lindeboom
De trap en garderobe
Parklaan 1 is in 1973-1974 afgebroken in verband met bouwwerkzaamheden voor de herstructurering van de rondweg en de bouw van de spoorwegtunnel.
Parklaan 1 is in 1922 gebouwd door J.B. Rodenburg. Later woonde hier de familie Verhoeven. Zij bezaten grote in Tongelre landbouwpercelen. De heer J. Verhoeven was van beroep: curator.
Het vroegere woonhuis van de heer Frits. Philips op Parklaan 11 lag er vlak naast nummer 1 met daar tussen in een pad naar de achterliggende landerijen.