Parklaan
Parklaan deel 3.
In dit deel over "ons Villapark" van de Parklaan Informatie over de huizen: Parklaan 66, 64, 62, 60 - 60a 58, 56a, 56, 54 - 54a, 52 en 50
Parklaan deel 3.
In dit deel over "ons Villapark" van de Parklaan Informatie over de huizen: Parklaan 66, 64, 62, 60 - 60a 58, 56a, 56, 54 - 54a, 52 en 50
Parklaan 66 Eindhoven gebouwd in 1934 voor A. Hoppenbrouwers
Een kapitale villa gebouwd in rode baksteen. Het pand draagt een afgeplat schilddak en heeft aan de Parklaan een topgevel.
Aan de linkerzijde bevindt zich een uitgebouwde serre waarboven een terras, evenals een erker en een inpandig balkon op de eerste verdieping. In de rechter zijgevel bevindt zich de mooie voordeur met luifel voorzien van fraai siersmeedwerk en een erker. De villa heeft stalen ramen in kleine roedeverdeling met bovenlichten voorzien van glas-in-lood. Familie Hoppenbrouwers-Kievits, firmant van sigarenfabriek "de Speurder" liet deze 'moderne' villa bouwen.
Hij woonde tijdens de oorlog in Waalre. De Duitsers hadden zijn huis aan de Parklaan 66 te Eindhoven gevorderd.
Familie A Hoppenbrouwers-Kievits, Adriaan Hubertus Hoppenbrouwers (Hij is geboren op 1 mei 1879 in Eindhoven en 19 maart 1945 overleden) firmant van sigarenfabriek "de Speurder", vanaf 1922 Directeur Henri Rodriguez & Co liet deze 'moderne' villa bouwen.
Rond november 1935 gaat de familie Hoppenbrouwers-Kievits wonen op Parklaan 66. Adriaan Hoppenbrouwers was getrouwd met Louise Kievits. Hij is overleden in 1945 en de fabriek is na de oorlog nooit meer opgestart.
Hij had 2 kinderen. Theo en Therese.
Zijn vrouw Louisa Adriana Josepha Maria Kievits (9 september 1886 geboren, is op 85-jarige leeftijd overleden bij de brand van het Silveren Seapaard op 28 september 1971. Zij woonde in het hotel "onze oudste hotelgaste"
In 1971 is het pand door Theo Hoppenbrouwers verkocht aan de Stichting Medisch Controle Instituut van de Ziekenfondsen in Z.O. Brabant. Tot medio 1994 heeft deze stichting hier kantoor gehouden. Daarna verkocht aan Ligtvoet c.s. en enige tijd later verhuurd aan Staal Bankiers. Staalbankiers blijven tot 2015 gevestigd in het pand.
De malaise noopte de elitebank in 2015 tot het afstoten van zijn minder vermogende klanten. Klanten met een inleg van minder dan €500.000 werd de deur gewezen. De bank stootte zo’n duizend klanten af op een totaal van vijfduizend. Ook deze drastische maatregel en afstoten van diverse kantoren mocht niet baten. In 2016 neemt Van Lanschot de bank over. De naam van de honderd jaar oude bank verdwijnt van het pand. "Staal" is te veel synoniem geworden voor schandaal en misère. 'De klanten worden echt Van Lanschot-klanten', liet een woordvoerder eerder weten.
In 2017 is het pand te huur bij Q Bedrijfslocaties B.V. De jaarlijkse aanvangshuurprijs van de kantoorvilla is € 98.000,- per jaar (excl. btw) om je auto te parkeren betaal je € 100,- per parkeerplaats.
Gebouwd voor P. H. van Mens en zijn echtgenote Jopie Boex. Piet Hein van Mens was de zoon van de burgemeester die in de Dommelstraat 21 woonde. Petrus Henricus van Mens (1867 - 1937) was burgemeester van Eindhoven van 1898 tot 31 december 1919 en heeft zich als laatste burgemeester van 'klein' Eindhoven ingezet voor de samenvoeging van Eindhoven met de omringende plaatsen Strijp, Stratum, Tongelre, Gestel en Woensel in 1920.
Voor de oorlog lag dit pand aan de verbinding tussen de Parklaan en de Fuutlaan, met de naam Dommellaan. Het was relatief smal laantje en is nu Parklaan.
Volgens de inscriptie in de hardstenen ornamenten rond de voordeur werd deze speelse villa anno 1907 gebouwd in opdracht van steenfabrikant Joh. Gloudemans.
Van origine droeg de villa een leisteen dak. In de voorgevel is de monumentale entree gelegen met een hardstenen trap. Boven de ingang bevindt zich een balkon dat gedragen wordt door eenvoudig gedecoreerd hardsteen en overkapt wordt door een houten baldakijn, gedekt met rode leisteen. Aan de linkerzijde is op de eerste verdieping een torentje aangebracht voorzien van vensters en een hoge spits.Het gehele pand is rijkelijk voorzien van ornamenten in geschilderd stucwerk, de onderpui is bezet met hardsteen.
In 1957 vond het Eindhovens Studenten Corps hier haar onderkomen die er ook een mensa had in de bijgebouwen. Ze noemde het gebouw: "Ilium'.
Op 14 februari 1964 worden de bijgebouwen van sociëteit 'Ilium' - waaronder de mensa, de algemene ontmoetingsruimte en de hele inventaris - door brand verwoest.
Na deze felle brand stond het pand er jarenlang troosteloos bij.
In het voorjaar 1970 wordt de villa op de Parklaan 62 verruild voor het studentencentrum 'de Bunker'.
Particulier initiatief zorgde ervoor dat de Parklaan 62 weer in oude luister wordt hersteld.
Sinds 2013 is gevestigd in Parklaan 62 de besloten vennootschap FGH Vastgoed Expertise B.V. ze zijn actief in de branche bemiddeling bij handel, huur of verhuur van onroerend goed.
Sinds 2018 ? is Next Level, opgericht 2015, in dit pand gevestigd.
In de tuin van Parklaan 62 stond een koetshuis, garage of kantoor voor de steenfabriek?, zie foto hierboven. Dit pand is gebruikt om een volledig nieuw kantoor te bouwen in 1970 ?
Dit kantoor op de hoek van de Parklaan en de Fuutlaan is jaren (vanaf 1997?) door Meeùs Eindhoven gebruikt. In 2010 heeft dit kantoor een volledige restyling ondergaan en het is wit gepleisterd. Het pand heeft nu een oppervlakte van circa 1.100 m2 en beschikt over diverse kantoorunits. In nauwe samenwerking met een investeerder werd een plan voor de modernisering gemaakt (bouw en voorzieningenniveau) om het gebouw de uitstraling te geven die deze locatie nabij het centrum verdient.
Mooi wonen in de Parklaan?
De gemeente wilde een gewone keiweg aanleggen, maar dat zagen de villaparkbewoners niet zitten. De keiweg die gemeente-ingenieur Cools gepland had zou het karakter van de villawijk schaden.
Bewoners van het "arme" villapark sturen zelfs een "request" aan het College van Burgemeester en Wethouders, Alle 25 Parklaan bewoners ondertekenen deze oproep en stellen:
" ...dat in het laatste jaar het verkeer van motorrijtuigen en -rijwielen langs de Parklaan zeer sterk is toegenomen en wel; tengevolge van het in het algemeen vermeerderd gebruik van auto's en motorvrachtwagens, alsmede van de z.g. autobussen, van welke laatstgenoemde er thans oa regelmatig van 's ochtends 7 uur tot 'savondls 10 uur een tiental per uur de Parklaan passeeren; dat ondergeteekende onder Uwe aandacht wenschen te brengen, dat het wegdek der Parklaan van een zoodanige losse substantie is, dat door ieder motorrijtuig of -rijwiel bij eenigszins droog weer telkenmale, zelfs bij geringe snelheid, dichte stofwolken worden opgejaagd, welke eenigen tijd blijven hangen zich langzaam uitspreidende over den geheelen weg en de aangrenzende perceelen; dat er tengevolge van bovenbedoeld druk verkeer bij droog weer vrijwel onafgebroken stofwolken over den weg en de perceelen hangen; dat het voor ondergeteekendten, in het bijzonder gedurende de komende zomermaanden doch tevens in het voor- en najaar, niet alleen ondoenlijk zal zijn, gebruik te maken van de voor hunne woningen gelegen tuinen, maar dat zij bovendien gedwongen zullen zijn den geheelen dag de op de Parklaan uitkomende deuren en vensters van hunne woonvertrekken en slaapkamers, zelfs bij het warmste weer gesloten te houden, daar anders de dichte ondragelijke stofwolken ook hierin zullen binnendringen; dat deze toestand derhalve, mede met het oog op de tallooze voetgangers op dezen drukken verkeersweg onhoudbaar is te noemen..." Eindhovensch dagblad 14-04-1924
Tien dagen later, 25-04-1924, een voorpagina bericht waar de kwestie nogmaals wordt aangekaart. De keiweg wordt een "estetische wandaad" genoemd. In plaats daarvan zou de gemeente over moeten gaan op een wegdek van "asphalt-steenslag". Dit was een betrekkelijk nieuw procedé, maar, zo hadden de ingenieurs uit de Parklaan onderzocht, het was goedkoper en had zijn waarde elders in het land al bewezen. Het werd aangeprezen als een "geruischloze, stofvrije bestrating". De Parklaan krijgt later zijn verharding met "keien" en (veel?) later is asfalt of asphaltbeton over de bestrating gekomen.
In 4 augustus 1924 stemde de gemeenteraad met een stem meerderheid: tegen de verharding van de Parklaan. Het Eindhovensch Dagblad schrijft: "Het voorstel van B. en W, voor wat het eerste gedeelte betreft n.l. tot rioleering en vernieuwing van de verharding van de Parklaan vanaf de Dommelbrug tot aan de Merellaan komt daarna in stemming en wordt met 14 tegen 13 stemmen verworpen". Voorlopig blijft het: "Parklaan met haar duizend-en-een kuilen" zoals het Eindhovensch dagblad In 1925 schrijft (23-05-1925)
Parklaan wordt een steenweg en krijgt pas veel later asfalt nadat veel andere straten in Eindhoven eind jaren 20, geasfalteerd worden.
Bijna een eeuw later is eindelijk, In 2014, het "moderne" asfalt van de Parklaan, weer vervangen door de rustieke straatkeien en veel groen. Zoals het hoort. Zie video hieronder:
Het ontbreken van een riolering in het Villapark was ook een probleem.
De lozing in de grachten van de bewoners van de statige villa's en herenhuizen veroorzaakte na jaren stankoverlast en vervuilde de grachten rondom de panden en de Lakerloop. Dit stroompje liep van Riel naar de Dommel. In de volksmond werd het stroompje ook wel de strontsloot genoemd. De Lakerloop fungeerde in de jaren 20 als een open riool.
Een rechtzaak, voorjaar 1925, van de gemeente met weer tegen eisen van de fabrikanten R. Mignot;
A. F. Philips; J. Bruning; J. Wijers en G. H. de Jongh kwamen zij onderling overeen dat zij deels de kosten zouden bijdragen aan de aanleg van de riolering in het villapark en dat deze fabrikanten ook, voor 1 januari 1926 hun grachten zouden schoonmaken. Zie Eindhovensch dagblad 20-03-1925
Bouwperiode: 1911 door architect: E. Verschuyl (1871 - 1954) uit Hilversum.
Een blok van twee grote herenhuizen met aan drie zijden topgevels. Pand nr. 60 heeft een grote zevenkantige erker voorzien van balkon met openslaande deuren. De voordeur van dit huis, voorzien van een gebogen luifel, bevindt zich in de zijgevel. Ook het pand nr. 58 heeft aan de straatzijde een erker, maar van bescheidener afmeting. Mooie raampartijen sieren de zijgevel, van dit huis. De ramen van beide panden zijn voorzien van vensterluiken.
Rond 1992 is de oorspronkelijke villa uitgebreid met een moderne kantooraanbouw, nu Parklaan 60a, een tweelaags achterbouw. Omstreeks 2004 is de villa door vorige huurder Bank Insinger de Beaufort ingrijpend en luxe verbouwd en afgewerkt. In 2013 is onder meer het buitenschilderwerk uitgevoerd, dubbele beglazing en deels voorzetramen aangebracht, evenals een stalen, dubbele poort.
Parklaan 60a is in 2017 verhuurd aan: Concept-nl projectontwikkeling b.v.
Parklaan 60 is momenteel (2017/2018) te huur voor € 70.000,- (excl. btw) en € 1.250,- per parkeerplaats per jaar bij makelaar Verschuuren & Schreppers
Architectenbureau Verschuyl & zn. ontwierp in 1911 deze panden in opdracht van linnenfabrikanten A. Bisdom en F. Van Dissel. De textielfabriek van de opdrachtgevers heette van den Briel & Verster. Deze fabriek (tegenwoordig Effenaar) aan de Dommelstraat werd opgericht rond 1860 en gespecialiseerd in damasten tafellinnen en beddengoed. Daarnaast kende de fabriek een wereldvermaarde borduurderij. Men werkte er naar ontwerpen van beroemde kunstenaars, als Lebeau, Versluis en Escher.
E. Verschuyl was ook de architect voor de Villa Parklaan 52, Parklaan 56a en woningen in de Uiverlaan, toen nog de Ooievaarslaan 17-25. Hij bouwde voornamelijk in Hilversum.
Vanaf 1942 (of iets eerder?) is dit het woonhuis en ook huisartspraktijk van Dr. J.W. Smits (1901 - 1979). Hiervoor was zijn praktijk gevestigd op Hoogstraat 163.
De familie J.W. Smits-Ten Holder wonen op de Parklaan met hun eerder geboren kinderen, hun zoon Boudewijn wordt hier geboren. Het Eindhovensdagblad schrijft op 27 januari 1966 een artikel over: "Dokter J.W. Smits veertig jaar arts"
Zijn zoon J.W.Smits (Jan Willem, geboren 29 januari 1935) heeft op een gegeven moment (1966 ?) zijn praktijk voortgezet.
Zijn buurman op 58 is J. P. Slooff kinderarts die er woonde in de periode 1934 - 1964. Hierna gaat zijn collega kinderarts W.H. Tegelaers op nummer 58 wonen.
Parklaan 60 en 58 hebben nu de status van kantoorfunctie.
bron foto
De Wigge heet dit landhuis dat in 1934 verrees naar tekening van architectenbureau E. Verschuyl & zn. In opdracht van textielfabrikant P. Hegener (Petrus Johannes Franciscus Maria) die gehuwd was met P. H. Anderegg.
Hij was lid van het kerkbestuur van de Sint-Antoniusparochie Villapark,
Ridder in de Orde van Sint-Gregorius de Grote en Ridder in de Orde van Oranje-Nassau,
P. J. F. M. Hegener is zo'n veertig jaar directeur geweest van Vullinghs' Band-, veter- en elastiekfabrieken N.V. in Heeze. Hij overleed plotseling te Arosa (Zwitserland) op 21 februari 1957 op een leeftijd van 59 jaar.
Voor die tijd was dit landhuis opgetrokken in gele baksteen. Voor die tijd beslist modern te noemen. De voorgevel kent een erker en een halfrond raam. Op de eerste verdieping bevindt zich een inpandig balkon. Moderne stalen ramen geven het landhuis een eigentijds aspect.
Als woonfunctie in gebruik en heeft een oppervlakte van 517 m2
Momenteel is de villa achter veel bomen "verstopt"
Het huis heeft een garage,
Heeft de status als van Gemeentelijke Monumenten.
Meer Eindhovense panden van architect E. Verschuyl.
1909 Villa's, Uiverlaan 17-25
1911 Villa's Parklaan 58 en 60
1922 Villa Parklaan 52
1936 Villa Parklaan 56a
P. Hegener heeft in maart 1938 een Chevrolet Coach gekocht met het kenteken N-4011. Hij gaat hiermee op vakantie naar de Dolomieten samen J. Brüning jr. Hij schrijft vanuit Bressansonne op 10 juni 1939
"Dankzij de goede zorgen en service van Vlemmings garage in Geldrop, tippelen de Chevroletjes N-67 en N-4011 om hun best door de Dolomieten. Ten bewijze hiervan N-67 op ’n bergtop (Siusi) na een zeer steile klim van +- 2100 m. hoogte".
Lees: deautovanmnopa.nl
Dit landhuis op Parklaan 56 is gebouwd voor de sigarenkistenfabrikant F. J. van Dijck en zijn echtgenote van Dijck- Huijsmans. Ze noemde de villa: Stroohuis.
Vanaf 1930 ging de Wed. Redelé-Bloemen er wonen, ze was familie van zeepfabrikant Redelé.
De naam "Balkwiel deux" is door de familie Redelé later aan de villa verbonden omdat hun vorige woning, die aan de Ten Hagestraat (met ernaast de zeepfabriek) stond en Balkwiel heette.
In de jaren zeventig en tachtig woonde hier Toine Hezemans (Eindhoven, 15 april 1943) Hij is een bekend autocoureur. Toine behaalde in de jaren zestig en zeventig meerdere overwinningen in touringcar- en prototyperaces. Zo won hij het European Touring Car Championship in 1970 en 1973 en zette hij tevens de 24 uur van Spa-Francorchamps (1973) en de Targa Florio (1971) op zijn naam.
Van 1992 ???? tot 2021 woonde hier dr. J.H.A. ridder Van Rappard: plastisch chirurg
Eindhovensch dagblad 07-06-1924
Mevrouw F. J. van Dijck- Huijsmans, Stroohuis, Parklaan 24 zoek net als veel villapark bewoners extra personeel.
Prachtige villa, gebouwd in 1916 naar architectuur van Karel Petrus Cornelis de Bazel. Bij dit huis liet De Bazel zich niet alleen door de tradionele boerderijbouw inspireren, maar ook door de nieuwe stijl van Engelse landhuizen. Het grote rieten wolfdak geeft het geheel een landelijke uitstraling. Onder de topgevel is een erker en een balkon. Met reliëf in baksteen is een sierrand aangebracht boven de ramen. De ingang bevindt zich aan de zijkant. In het interieur zijn de hal met lambrisering en trappartij nog grotendeels authentiek, evenals de plafonds met stucwerk. Bazel was een veelzijdige architect, graveur, tekenaar, meubelontwerper tapijtontwerper, glaskunstenaar etc. Geboren in Den Helder 14-12-1869 en gestorven in Amsterdam 28-11-1923.
Het boek: Architectuur in zuidoost Brabant, 1989, 180 pagina beschrijft deze villa en architect de Bazel, ISBN 9064501610
Eindhovensch dagblad 24-08-1931
Wed. Redelé-Bloemen is in 1927 verhuisd naar de Parklaan.
Karel P. C. de Bazel. bouwde in Eindhoven diverse panden:
Woonhuis De Driehoek Eindhoven
1917 Parklaan
Woonhuis met garage A. Garvelink
1920, Eindhoven. Elzentpark
Ingenieurswoningen villapark Tongelre
1919, Merellaan, Eindhoven.
In opdracht van Philips ontwierp De Bazel in 1916 vijf 'ingenieurswoningen' aan de Merellaan in het villapark Tongelre. De huren van deze huizen lagen tussen de vierhonderd en zevenhonderd gulden per jaar.
Woonhuis F.J. van Dijck (Eindhoven)
1916, Parklaan 56, Eindhoven.
Ambtenarenwoningen villapark Tongelre
1919, Eindhoven.
Zestien ambtenarenwoningen ontwierp De Bazel voor Philips. Aan de Parklaan, Uiverlaan, Leeuweriklaan, Fuutlaan en Lijsterlaan bouwde Philips' bouwbureau in totaal 24 villa's naar ontwerp van architect De Bazel.
Karel Petrus Cornelis De Bazel (1869 -1923)
In het voorjaar van 1916 werd De Bazel in de arm genomen om Philipsdorp uit te breiden. Hij liet zich daarbij inspireren door de tuinstadbeweging, wat ook blijkt uit de nieuwe straatnaamgeving. De nieuwe straten werden genoemd naar heesters en bomen die er werden geplant: Iepenlaan, Lindenlaan, Klimoplaan, Wingerdlaan. De bomen en bouwblokken plaatste De Bazel op zo'n manier in relatie met elkaar dat er geen eentonig straatbeeld zou ontstaan. De bouwmeester ontwierp in totaal 129 beambten- en arbeiderswoningen van vijf verschillende typen. Veel gezinnen van glasblazers vonden hier huisvesting en betaalden tussen de drie en vier en een halve gulden huur per maand. Het ruimtelijk grondplan en de architectuur van de woningblokken van De Bazel werden later door andere architecten overgenomen bij de bouw van woningen voor Philips, bijvoorbeeld bij de woningbouw van architect C. Smit aan het Plataanplein, bestemd voor Duitse en Oostenrijkse glasblazers. De tuinstadideeën reflecteren de groene omgeving waarin een dorpsachtige uitleg werd gepland met veel aandacht voor zowel de stedenbouwkundige als architectonische detaillering. Deze moest voor de arbeiders als tegenwicht dienen tegen de industriële omgeving waarin de werkdag werd doorgebracht. Bron: http://www.bonas.nl/archiwijzer/archiwijzer.htm of https://amsterdamse-school.nl/personen/architecten/karel-de-bazel/
Huize De Gooren is gebouwd in opdracht van linnenfabrikant J. Elias. De joodse familie is van origine afkomstig Pattersen bij Hannover. In 1856 vestigde Joseph Elias zich in Stratum, maar verhuisde niet lang daarna naar Strijp. Het huis is een ontwerp van ontwerp van J.W. Hanrath en werd gebouwd in 1916 en daarna nog vele aanpassingen gedaan door bureau Hanrath in 1919-1923, 1927-1929, 1949
Zijn kleinzoon liet dit huis bouwen.
De joodse familie Elias (en andere familieleden) weken in 1940 tijdig uit; het huis is in de Tweede Wereld oorlog gebruikt door Gestapo, Reichs Luftfahrt Ministerium (RLM) en staf Oberkommando Wehrmacht
O.a. Sonderstab Feldmeijer had hier een postadres. Hij was de leider van de Germaanse SS in Nederland, Feldmeijer presenteert zich als "Nederlandsch SS-soldaat"
Al het bezit van Elias zoals fabrieken, winkels en huizen werd door de nazi's in beslag genomen. Zie Joodse gemeenschap Eindhoven
In rond 1930 bouwde hij in Sterksel een “Landhuis De Hut” in het huidige natuurgebied de Lange Bleek heden ten dage “Villa Elias” genoemd naar ontwerp van architect Dhr. J.W. Hanrath en P.H.H. Briël.
Het buitenhuis aan de lange Bleek werd ook door de Duitsers in beslag genomen en de Stoomlinnenfabriek in Eindhoven werd in 1943 op last van de Duitsers gesloten. “Villa Elias” is in 1944 door de Duitsers in brand te zijn gestoken. De Duitsers hadden de opdracht om, in het geval dat ze Joodse bezittingen moesten verlaten, die dan te vernietigen.
*bron: https://www.langebleek.nl/2017/01/01/restanten-villa-elias/
Parklaan 54 is een rijksmonument.
Het afgeplatte schilddak loopt hol uit naar een grote overstek. De erkers links en rechts van de ingang lopen over de volle hoogte van de voorgevel door. De bovenlichten van de samengestelde ramen en de ramen van de dakkapellen zijn voorzien van glas in lood. De ingang bevindt zich in een rondboog portiek met een omlijsting van baksteen afgewisseld met natuursteen.
De villa is voorzien van een tuin rondom, aan de straatzijde begrensd door een smalle strook water. De oprijlaan wordt van de straat gescheiden door een smeedijzeren sierhek tussen bakstenen pijlers. In de baksteen is een natuurstenen band aangebracht met opschrift "Huize de Gooren". Deze pijlers worden bekroond door een natuurstenen kapiteel met lantaarn.
Eind maart 2015 valt er een oude boom [filmpje studio40] op de rechter toegangspoort en beschadigt de lantarens op de zuiltjes. Inmiddels is de schade hersteld.
* Na de oorlog:
De familie, ouders en 3 zonen Mathias 1903, Adolph 1906 en Eduard 1908 en hun gezinnen, op 11 mei 1940 naar Engeland uitgeweken en na drie maanden naar Amerika gevlucht en hebben daar in en rond New York de oorlogsjaren doorgebracht.
Direct na de oorlog zijn zij met 2 zonen en hun families terug naar Nederland gegaan maar een zoon met inmiddels 4 kinderen zijn pas in 1952 terug gekeerd.
Deze laatste, Eduard Elias, heeft terug gekomen in Nederland weer gewerkt als Directeur van de
J. Elias textielfabrieken in Strijp en hebben altijd in Waalre gewoond.
Aan de achterzijde is een moderne aanbouw toegevoegd. Die buiten de bescherming valt. Gebouwd in de periode 1971-1980 in de tuin van Parklaan 54.
Naast een riante locatie is het representatieve gebouw voorzien van een ruime ontvangsthal, meerdere spreek-, vergader-, presentatieruimten en representatieve zithoeken voor informeel gebruik. Er zijn drie verdiepingen, zijnde het souterrain, de begane grond en de 1e verdieping. Per verdieping is er een pantryruimte, printfaciliteit en sanitaire groep beschikbaar. Huurders maken gezamenlijk gebruik van deze faciliteiten met inachtneming van fair use policy. Dit zeer complete kantoorconcept beschikt tevens ook nog over een eigen park!
De plek waar nu het pand van Van Lanschot Bankiers staat is de oudste bewoonde locatie van het Villapark. Rond 1890 bouwde de familie Mennen, fabrikanten van lucifers, er een buitenverblijf met een tennisbaan te midden van de weilanden van Tongelre. Deze familie bewoonde destijds het statig pand Stationsplein 4. Hemelsbreed lag de stadswoning maar enkele honderden meters verwijderd van het zomerverblijf, ware het niet dat de brug in de Dommelstraat niet meer was dan een smal hoog boogbruggetje aangelegd in opdracht van Mennen. De weg naar zijn "buitenverblijf" villa Christina [foto] was niet meer dan een zandpad, goed voor een paard met ruiter. In 1905 bouwde de gemeente een degelijker burg waar ook de stoomtram naar Helmond overheen kon en de ontginning van het villapark kon beginnen.
In 1907 kwam er achter zijn buitenhuis al een tennisbaan.
De ‘den buiten’ van de familie Mennen was voor die tijd alleen via een omweg bereikbaar geweest. Echter, eenmaal aangekomen werd er vooral gerecreëerd, een picknick gebruikt, een potje tennis gespeeld en in een informele setting familie, vrienden en zakenrelaties ontvangen voor het gebruiken van een glaasje champagne.
Dordrechtenaar J.L. Wijers was in 1890 gehuwd met M.J.H. Mennen. De vonk sloeg ook in de families van luciferfabrikanten weleens over.
Een grootgrondbezitter, J.L. Wijers had veel van de grond van het latere Villapark in eigendom. Hij verkocht e.e.a. voor bouw van de gasfabriek en voor de eerste villa's.
Het oorspronkelijke pand maakte in 1922 plaats voor het huidige dat werd gebouwd in opdracht van lucifersfabrikant J.L. Weijers-Mennen.
De familie Walsem-Debois zijn lang (vanaf 8 augustus 1931) de bewoners van deze villa geweest. Mevr. van Walsem zoekt op die datum een "binnenmeisje"
De familie woonde eerder op Parklaan 40 (was toen nummer 8).
Herman François van Walsem (mr. H.F. van Walsum) was jurist in 1919 bij Philips komen werken.
In maart 1923 is hij tot secretaris van N.V. Philips benoemd. Hij was ook een van de Philips topmannen die (met hun familie) naar Amerika vertrokken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Later lid van de raad van bestuur van de N.V. Philips.
Hij is op 23 maart 1968 op 79-jarige leeftijd overleden, zijn vrouw A. C. W. Walsem-Debois blijft tot in de jaren zeventig in het pand wonen. (1972/ 1975 ?).
Henk van Riemsdijk (1911-2005) was de echtgenoot van Henriëtte van Riemsdijk-Philips (1906-2007).
Het gezin bracht de oorlog door in Eindhoven op Parklaan 52. Toen dat werd gevorderd door de Duitsers woonden ze tijdelijk op andere plekken in het villapark.
Rond 1975 is het eigendom van de villa overgegaan naar Van Lanschot Bankiers. Ze hebben de kapitale villa nogmaals op een "natuurlijke" manier verdubbeld. Deze uitbreiding is aan de Parklaan-zijde haast niet te zien.
Van Lanschot Bankiers is nog steeds gehuisvest op dit adres (2017) en in de volksmond heet dit pand "Villa Van Lanschot".
De kapitale villa is een ontwerp van architect Everwijn Verschuyl (1871-1954) die vooral in en rond Hilversum actief was.
Bouwperiode: 1920 - 1922
Architect: E. Verschuyl bouwde verder in het Eindhovense Villapark: 1909 Uiverlaan 17 - 25 Eindhoven, 1911 Parklaan 58 en 60 Eindhoven, 1922 Parklaan 52
1936 Parklaan 56a.
Aan de Parklaan 52 bevindt zich een terras met openslaande deuren in de deuren, waarboven zich nog een erker bevindt. De linkerzijde is uitgebouwd met een bordes, gedragen door pilaren. Links heeft de villa een veranda eveneens voorzien van pilaren met daarop een balkon. De ramen hebben bovenlichten met kleine roedeverdeling en zijn op de benedenverdieping voorzien van luiken. Zwarte lei dekt het afgeplatte schilddak dat vier schoorstenen draagt met kappen. De parkachtige tuin met waterpartij en natuurstenen brug is aan drie zijden is het pand voorzien van een gracht.
Buiten de uitbreiding aan de achterzijde door Van Lanschot, is het centrale balkon op de eerste etage is tegenwoordig een afgesloten erker en de hoge schoorsteen aan de rechterzijde is van het dak verdwenen.
Hij ontwierp ook de oorspronkelijke aanleg van de tuin.
Het thema van de Open Monumentendag 2012 was "Groen van Toen" De tuin is aangelegd in Engelse landschapsstijl. Geen strakke vormen zoals de barokke tuin van "De Laak". De tuin is nog nagenoeg nog steeds in de originele staat, prachtig onderhouden door Van Lanschot. Gelukkig een bescheiden ruimte ingenomen voor parkeren van auto's.
In de tuin staan een aantal bijzondere bomen zoals een rode esdoorn: Deze boom heeft een stamomtrek, gemeten op 1,30 m hoogte, van 2,85 m. De hoogte meet ongeveer 22 m De boom is aangeplant omstreeks 1890 in 2017 zo'n 127 jaar oud. (Nardo Kaandorp, 1 okt 2011).
Architect F. Wolters, schrijft in het tijdschrift Klei over Parklaanlaan 50 en Merellaan 12
Het hierbij afgebeeld dubbel landhuis in het Villapark te Eindhoven is geheel opgetrokken in gebakken steen. De plint werd gemetseld van grijze klinkers, de buitenmuren van kleurig hardgrauw. Alle gebruikte stenen waren afkomstig van de om Eindhoven liggende ringovens. Het dak is gedekt met blauwe verbeterde Hollandsche pannen. De ramen zijn alle voorzien van zonneblinden en het houtwerk buiten is wit en donkergroen geverfd. De betimmeringen, meest in eikenhout, werden paarsbruin gebeitst en uitgevoerd door de stoomtimmerfabriek „De Rietvink” te Eindhoven.
F. Wolters, Eindhoven, Sept. 1911. Architect.
Bron: Klei; orgaan der Vereeniging van Nederlandsche Baksteenfabrikanten, jrg 3, 1911, no 20, 15-10-1911, p. 205-207. Hieronder Plan beganen grond.
Bijzonder mooi is dit blok van twee villa's die dateren uit het begin van de twintigste eeuw. Bouwperiode: ca. 1910 / 1905
Deze twee mooie panden zien er nu nog net zo uit als toen ze werden gebouwd. Het bijzondere aan deze twee-onder-een-kapwoningen zijn de ramen in de topgevel. Bij het eerste pand, Parklaan 50, heeft het raam een T-vorm. Aan de bovenzijde een groot raam met een klein raam eronder. Bij de buren, Merellaan 24, is het juist andersom. Het kleine raam boven en het grote daaronder. Dit pand heeft een riante ingang aan de Merellaan met glas-in-lood ramen en een gewelfde luifel. Daarboven is een inpandig balkon met veel houtwerk.
Parklaan 50 heeft een halfronde hoekgevel en aan de zijgevel een uitgebouwd portiek met voordeur. In deze gevel bevinden zich glas-in-lood ramen. Aan de Parklaan ziet men, aan de achterkant, een erker met daarboven een balkon. Hier en daar kennen de panden eenvoudige versieringen in metselwerk. De ramen hebben bovenlichten met kleine roedeverdeling. Parklaan 50 heeft nu ook uitgebouwd venster, deze was eerder niet aanwezig.
In 2011 is Parklaan 50 verkocht als kantoorvilla, 1515 m2 voor de vraagprijs van € 1.395.000,-- kosten koper. Extra een vrijstaande kantoorruimte / gastenverblijf (bouwjaar ca.1990).
Volgens de makelaar Slippens Vermeer was er achterstallig onderhoud: Het object heeft deels achterstallig onderhoud. Aandacht dient te worden besteed aan onder meer een nieuwe c.v.-installatie, schilderswerkzaamheden, deels vervangen van de goten en hemelwaterafvoeren, deels vervangen van de houten gevelelementen (kozijnen), vervangen zinkwerk, behandeling kapconstructie en het deels repareren van het metselwerk en voegwerk. Deze kosten zijn totaal begroot op ca. € 150.000,-- exclusief BTW.
De nieuwe eigenaar heeft het pand als kantoor in gebruik maar wel volledig opgeknapt en het voegwerk is vernieuwd
In 2017 is in de villa gevestigd "Maison Mignot" van Dominique Foolen-Mignot (1980) Waarschijnlijk woont ze er ook met haar man en twee kinderen.
Parklaan 50
Gebouwd door Christiaan Joseph de Haes en Francisca H. H. van de Venne. C.J, de Haes is een van de eigenaren van Ign. de Haes, later de N. V. Mierlosche Katoen Maatschappij.
Hij overleden op 74-jarige leeftijd, 4 december 1946.
Hierna vestigd J. Notting zich in Parklaan 50.
Hoek parklaan /Merellaan 12 (nu 24)
Architect en “projectontwikkelaar” is Frans Wolters die in dezelfde periode ook het pand Koekoeklaan 21 heeft gebouwd en direct alle drie de panden heeft verkocht.
De eerste bewoner was R. A. A. M. van Glabbeek steenfabrikant, hierna bewoond door Frans van Gardinge (sigarenfabrikant) Zie apart deel in deze site over de fabriek en familie. Helaas overleed Frans op 46-jarige leeftijd op 12 december 1922 aan een hartstilstand en gaat zijn fabriek binnen een paar jaar failliet.
Zijn woonhuis wordt 6 maart 1923 publiek verkocht : Zie afbeelding hieronder.
A. Onder Eindhoven-Tongetre in het Villapark.
Koop 1. Heerenhuis met tuin, Tongelre .Sectie B No. 1708 groot 8.30 aren.
Het pand bevat beneden : Vestibule, hall, 2 grote kamers en suite met ingebouwde Oud-Hollandsehe schoorsteen, buffet en betimmering. Boven: overloop, 9 slaapkamers, badkamer en kantoor. Voorts daarboven 2 slaapkamers en zolder. Het huis is voorzien van centrale verwarming, elektrische verlichting, waterleiding, vele ingebouwde kasten, vaste waschtafels en parketvloeren.
Koop 2. Tuin, bouwterrein, breed langs de Merellaan cira 15 Meter. Tongelre B no 1887 groot 3.88 aren.
Inzet, in 1923, van de prijs is 25.800,- gulden (Huis en grond Merellaan)
Verkocht aan R. A. A. M. van Glabbeek, steenfabrikant. In eind december 1950 gaat zijn zoon Henk Glabbeek in ondertrouw vanuit Merellaan 24,
