N.V.  F. van Gardinge 

De tabaksfabriek van F. van Gardinge werd in 1862 opgericht. In 1869 werd er een nieuwe fabriek op een terrein aan de achter Demer gevestigd. In 1875, toen er al ongeveer 100 mensen werkten, werd een nieuw pand aan de Mathildelaan geopend.

Lang voordat Philips zich in Eindhoven vestigde was de familie Van Gardingen een van de grootste werkgevers en een voorloper met invoeren van nieuwe technieken.
Een geschiedenis van deze sigarenfabriek en uniek familie-foto-overzicht.
Met dank aan © Dominique van Wessem voor alle afbeeldingen en foto's en alle  familieinformatie, die hij in 2007 aan Eindhovenfotos ter beschikking stelde.  Zonder hem was het belang van de familie Gardinge voor Eindhoven minder belicht geweest.
Extra bronnen Delpher en internet. Opzet 2007 is in  2017 geupdated met nieuwe informatie.


Sigarenfabriek en de Eindhovense ondernemers van Gardinge

In 1861 [1862] start de Eindhovense ondernemer H. van Gardinge een sigarenfabriek in zijn woonplaats Eindhoven. [ Feitelijk is de fabriek pas gestart in mei 1862 bij de opkoop van de failliete fabriek van snuif, tabak en sigaren "de blaauwe Pijp van de firma J. Smits].
Eindhoven groeit in de tweede helft van de negentiende eeuw gestaag als gevolg van de industrialisatie. De fabriek van Van Gardinge lift mee op deze groei. Omstreeks 1875 zijn in het bedrijf al meer dan 100 arbeiders werkzaam. Er wordt besloten om een nieuwe fabriek te bouwen, aansluitend op de reeds bestaande woning van de familie Van Gardinge aan de Mathildelaan. De Eindhovensearchitect Louis Kooken krijgt opdracht om deze fabriek te ontwerpen. Het gebouw heeft een T- vormige plattegrond en omvat voor zover zichtbaar twee niveaus, vermoedelijk onder een schilddak. Het jaar 1883 is van belang voor de fabriek omdat in dat jaar aan de achterzijde een stoommachine wordt gebouwd. In 1888 zijn er 145 mannen en 3 vrouwen in dienst.
 Op de diverse briefhoofden is de schoorsteen van deze stoommachine zichtbaar. De fabriek wordt in de briefhoofden ‘Stoom-, Snuif-,Carrotten- en Sigarenfabriek de Blauwe Pijp’ genoemd. Tevens zijn er enkele bijgebouwen zichtbaar.

1900-1923
De groei van de fabriek zet door in de eerste twee decennia van de twintigste eeuw. Op de verschillende briefhoofden uit deze periode valt af te leiden dat de fabriek in verschillende fasen aan de noordwestzijde wordt uitgebreid. De eerste uitbreiding is een bouwdeel met een begane grond en drie verdiepingen onder een plat dak en bestaat uit een klein aantal traveeën. De stalen draagconstructie van dit bouw deel leent zich in combinatie met de gemetselde gevels uitstekend voor latere uitbreidingen in de lengte.
Op een foto uit omstreeks 1913 is te zien dat het bestaande bouwdeel is verlengd met een aantal traveeën. De fabriek blijft groeien. Tot aan omstreeks 1920 zal het bouwdeel nog twee keer worden verlengd. Het complete bouwdeel bestaat opdat moment uit 31 traveeën. Het hoogtepunt van de fabriek wordt rond 1920 bereikt. Op dat moment zijn er ongeveer 700 werknemers aan het werk. De laatste uitbreiding vindt plaats aan de achterzijde van de fabriek. Hier komt een groot een laags bouw deel onder een sheddak tot stand.

Alle familiefoto's : http://eindhovenfotos.nl/1/Gardinge_familie.html


Na deze laatste vergroting komt de fabriek in 1925, in een paar maanden tijd, in de problemen. Een aantal oorzaken liggen aan aan te grondslag:  
In korte tijd zijn erg veel investeringen gedaan en de extra belastingen  van de nieuwe tabakswet zorgde voor hoger kosten.  In die periode was het lastig om aan personeel te komen. Veel mensen kozen om voor Philips te gaan werken.  De productie van sigaren was hierdoor waarschijnlijk minder en de concurrentie was groot tussen Karel 1 en Mignot.  
De "huisbank" Van Lanschot bank wilde waarschijnlijk geen dekking meer geven. Echter de aanloop van de problemen begon waarschijnlijk  door het ploseling  overlijden van de drijvende kracht Frans van Gardinge in 1922.  Frans was een persoonlijkheid en had hart voor zijn bedrijf en mensen. Lees het interview met hem in De Hollandsche revue jrg 22, 1917
De nieuwe directie in 1923 aangesteld  door de aandeelhouders bestonden uit de heren J. G. H. van Mierlo en P. P. Laurey, zij waren  voordien procuratiehouders van de de Vennootschap. Het familiebedrijf dat ruim 60 jaar heeft bestaan gaat na 2 jaar met een nieuwe directie: failliet.

30 december 1925 wordt de sigarenfabriek F. van Gardinge & Comp. failliet verklaard en in juli 1926  is de fabriek met terrein groot 1.05.64 . H.A. ingezet op ƒ 132.500  verkocht voor ƒ 152.000 aan de firma H. van Dam Azn. & Zn. makelaars te Amsterdam [ bron Eindhovensch dagblad 29-07-1926] Ook de vestiging in Reusel waar 70 werklieden werkten, is een onderdeel van het  faillisement. 

1926-1930
In 1926 komt het enorme fabriekscomplex leeg te staan. De Exploitatiemaatschappij Ventose uit Amsterdam ziet wel heil in het gebouw en gaat over tot aankoop. Men besluit om de voormalige fabriek om te bouwen tot een flatgebouw met een gecombineerde woon- en winkelfunctie. De opdracht voor deze zeer vroege vorm van herbestemming van een industrieel gebouw komt in handen van het Amsterdamse bouwbureau Gulden & Geldmaker. Dit bureau werkt samen met de architect Johan Melchiorvan de Mey (1878-1949). Deze samenwerking kwam tot stand omdat bouwplannen in de gemeente Amsterdam op esthetische gronden getoetst werden door de schoonheidscommissie van die stad. Omdat Gulden, noch Geldmaker een opleiding tot architect genoten had, werden zij zo gedwongen een samenwerking aan te gaan met een architect. Zij kozen voor Van der Mey, die in de jaren 1910 naam gemaakt had met het ontwerp van het Scheepvaarthuis aan de Prins Hendrikkade te Amsterdam, één van de eerste typische gebouwen van de zogenaamde Amsterdamse School. Het rechterdeel van de fabriek, het bouwdeel aan de noordwestzijde dat in fasen tot stand is gekomen, blijkt prima geschikt voor een verandering van functie. Dit komt door de vrije indeelbaarheid die een gevolg is van de gekozen bouwconstructie. De herbestemming wordt verder gestimuleerd door de beperkte ouderdom van dit deel van het oorspronkelijke fabrieksgebouw.

800 personen in dienst in 1919


In de sigarenfabriek der firma van Gardinge had de intronisatie van het Heilige Hart plaats door den H.E. Deken van Eindhoven. Bij die gelegenheid werd bovenstaande foto genomen. Het personeel telt 800 man, uitsluitend R.K.  Klik hier voor vergroting van deze foto
Lachend op de foto was in die tijd niet gewenst, daarom staat iedereen met een strak gezicht erop.  Alleen de directeur lacht.

Woonhuis en eerste onderdeel van de sigarenfabriek

Strijp (Eindhoven) Huis van Hendrikus Adrianus Franciscus van Gardinge (circa 1875).
De latere onderdelen van de fabriek zijn vaag te zien op deze foto zoals het puntdak van het tweede woonhuis en tussenstuk van de oude spijkerfabriek. © Foto eindhovenfotos.nl
Hieronder is het tweede gedeelte van de fabriek aangebouwd, foto 1912.

H. van Gardinge & Co Eindhoven

De nieuwe fabriek is gelegen aan de spoorlijn en aan de huidige Mathildelaan. In die periode is dat nog een landelijk gebied en aan de zandweg naar Strijp gelegen.  In 1875 koopt van Gardinge het daar en in 1870 gebouwde woonhuis met een spijkerfabriek. Hij  bouwt deze spijkerfabriek om naar een sigarenfabriek. In 1883 wordt aan de achterzijde van de fabriek een stoommachine gebouwd.  Opvallend dat het brievenhoofd of promotiefolder H. van Gardinge gebruikt? (Henri?)
In 1862 is de fabriek waarschijnlijk gestart in het huis de blaauwe Pijp. In 1864 verhuist de productie naar de  Volderstraat en nogmaal in 1869  een verhuizing naar een nieuw gebouw aan de Demer.  Daarna is de firma zo'n 50 jaar gevestigd  aan de Strijpsche weg / Strijpseweg, later Spoorstraat genoemd en de huidige Mathildelaan
 

Aankoop de Blaauwe Pijp

Advertentie in De Noord-Brabanter: staat- en letterkundig dagblad 03-05-1862 is de openbare verkoop van de Tabak, Snuif en Sigarenfabriek. Deze "fabriek" is  door F. van Gardinge en  Adrianus Hubertus van Bon gekocht.   Het huis de Blaauwe [Blauwe] Pijp is gelegen in Eindhoven, tegen over de in aanbouw zijnde Roomsche Kerk [Catharinakerk] en uitkomende aan de Smalle haven [Stratumseind 6, voorheen Begijnenstraat ]. Dit pand, met houtonderdelen uit 1337 was een van de oudste  panden in Eindhoven en werd in 2001 gesloopt.

03-05-1862

Hendricus Adrianus Franciscus van Gardinge 

Geboren 11 april 1837 in Eindhoven en is op 59 jarige leeftijd overleden in Strijp op 22 april 1896. Hij was de oprichter firma F. van Gardinge en comp.  Hij was voorheen winkelbediende.

1837 -1896

Start van Sigarenfabriek van Gardinge

Vennootschap start op 1 juli 1862 tot het fabriceren en verkoopen van echte Eindhovenschen Snuif, Tabak en Sigaren. Bron:  www.sigarenfabrieken.nl
In 1868 stopt de relatie met A. van Bon 
Bij Acte, van 1 Januari 1868, is de tusschen F. H. A. van
Gardinge en A. H. van Bon, beide te Eindhoven, bestaande Vennoot schap onder de Firma F. van Gardinge Comp., tot doel hebbende het Fabriceren van Tabak, Snuif en Sigaren, van af dien dag ontbonden. De ondergeteekende is alleen belast met de Liquidatie en zal de zaak onder dezelfde Firma en op denzelfden voet blijven voortzetten. F. H. A. van Gardinge.

08/09/2016

F. van Gardinge en Comp.

Francois Joseph Casimir Marie (Frans) van Gardinge kwam op  17 jarige leeftijd (in 1893) in het bedrijf van zijn vader en oudere broer Henri.
De firmanaam verandert in F. van Gardinge en men schrijft  "de blauwe pijp" nu met een "a", zoals bovenstaande rekening uit 1894.
Het accent ligt nog wel op stoom-snuif catrotten  en Sigarenfabriek de blauwe pijp.
In 1912 -1915 (zie hieronder) is de fabriek fors uitgebreid met 17 traveeën, door aan de bestaande gebouwen een nieuwe fabrieksonderdelen te bouwen. Achter de fabriek is het nog steeds landelijk en afgebeeld zijn de Catharinakerk, Paterkerk en Sint-Trudokerk in Strijp . Op het briefpapier ligt het accent nu op "sigarenfabrikanten" en trots worden alle internationale prijzen afgebeeld. Ook staat hier de onjuiste oprichtingsdatum 1861 ipv 1862 op het briefpapier. in 1915 viert men trouwens het 

Bovenstaande foto van F. van Gardinge fabriek, circa 1910. Opvallend is dat het oudste gedeelte van de fabriek maar zeven ramen telt terwijl het brievenhoofd er tien telt.
In 1920 klopt het brievenhoofd wel

N.V. F. van Gardinge 's Sigarenfabrieken

1918 De fabriek is nog verder uitgebreid met nog eens 14 traveeën en het is een N.V. geworden

Gardinge in Belgie en Duitsland

Van Gardinge, Slegten & Claessen zijn vestigingen in Neerpelt en in Overpelt. 
Henricus P J van Gardinge is mede-eigenaar te Kaldenkirchen  van de Cigarrenfabrik J.W.Swane & Zonen in 1916

1916

Francois Joseph Casimir Marie (Frans) van Gardinge 

Geboren in Eindhoven 04-09-1876, zoon van Hendricus Adrianus Franciscus (F.H.A) van Gardinge en Sophia Maria Helena Esser.  In 1893 kwam hij op 17 jarige leeftijd in het bedrijf van zijn vader en oudere broer Henri.) Hij zorgt voor de groei en de bloei van de sigarenfabriek en later ook een sigarettenfabriek. Hij woonde in het villapark, Parklaan 50. Frans is nooit getrouwd geweest.
Frans is plotseling overleden op 12-12-1922 in Eindhoven, op 46 jarige leeftijd.  Hij is in zijn badkamer dood gevonden. "De geneesheer constateerde hartverlamming"  schrijven de kranten. In Eindhovensch dagblad  van 03-03-1923  wordt het huis aan de Parklaan verkocht voor 23.100 gulden.  In 2011 is Parklaan 50 verkocht als kantoorvilla met de vraagprijs van € 1.395.000,-- kosten koper.

04-09-1876 - 12-12-1922

Filiaal in Woensel

Ook zoon (en broer van Frans ) Johannes Cornelis Maria van Gardinge is vanaf 1876 sigarenfabrikant. Hij is geboren op 26-10-1845  in Eindhoven en overleden op 23-10-1898 in Woensel. Hij wordt  52 jaar oud.  Na het  overlijden van Johannes verkoopt zijn  Weduwe J. van Gardinge de  Woenselse sigarenfabriek, [Bron  http://www.sigarenfabrieken.nl]

De fabriek van Johannes van Gardingen werken :
ín 1877 29 man
in 1882 43 man,
en in 1884 43 man.

De Eindhovense sigarenfabrikant F. van Gardinge & Co. had ook van 1913 tot 1921 een filiaal te Reusel voor 70 werklieden. Ook in Hoogeloon was een filiaal.

1877 -1898

J. H. SPEENHOFF 

Jacobus Hendrikus 'Koos' Speenhoff (Kralingen, 23 oktober 1869 – Den Haag, 3 maart 1945) was een Nederlandse dichter-zanger, illustrator en kunstschilder. Voor de Nederlandse kleinkunst heeft hij een pioniersrol vervuld.
In 1915 is hij gevraagd om een lied te schrijven over de uitbreidingplannen van Gardinge. Waarschijnlijk is dit lied en andere liederen  gezongen in de fabrieken. Volgens het interview blijkt dat men veel zong tijdens het werk.

Rond 1903 was Speenhoff, dankzij de ongewone openhartigheid waarmee hij het volkse leven beschrijft en de even ongewone deftigheid waarmee hij zijn liedjes ten gehore brengt, een succesvol variété-artiest.
Hoewel het werk van Speenhoff in brede kring wordt gewaardeerd zijn er ook andere geluiden. Met name in conservatief-Katholieke kring wordt schande gesproken van het 'zedeloze' en 'ontaarde' karakter van Speenhoffs liedkunst. Men valt met name over het gebruik van woorden als sloerie, billen en de uitdrukking stijf-vloeken. Het levert diverse schandalen op die Speenhoff tot held van het vooruitstrevende volksdeel maken.

Op 13 februari 1915 gaf heel kunstminnend Nederland acte de présence bij Speenhoffs koperen artiestenjubileum. Er wordt vastgesteld dat de bloemenhulde die Speenhoff bij die gelegenheid wordt gebracht, alle records breekt en in het bijbehorende gedenkboek steken prominenten als Herman Heijermans, Willem Kloos en Henriette Roland Holst de loftrompet over de jubilaris. Later 
bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/J.H._Speenhoff

Marsch voor de soldaten

Vier en vijftig lange jaren 
Heeft VAN GARDINGE bestaan.
Sedert achttien een en zestig
Is er heel wat afgedaan.
Hoeveel duizenden sigaren
Werden er gefabriceerd,
Hoeveel duizenden van rookers
Werden er op getrakteerd?

REFREIN

Al wie er houdt van lekkere sigaren,
Van goed model, van mooie brand en zoo,
Die rookt tot aan het einde van zijn jaren
Alleen maar van VAN GARDINGE EN CO.

„Braziliaantjes", „japaneesjes",
„La Celesta" en „Feudal",
Met „Lord Douglas" en „Marquesa",
Reuzen-merken allemaal.!
„Semper Melior", „Suleika",
„Paulus Potter", „William Pitt"
Vormen de record-sigaren
Waar wat aan te ronken zit.

REFREIN.

MARSCH

„Stuur toch omgaand de sigaren",
Schrijven honderden per dag. 
Ze begrijpen geen van allen
Wat er aan mankeeren mag.
Heel eenvoudig is de reden
De fabriek wordt weer te klein.
Als de nieuwe maar gereed is
Zullen ze tevreden zijn.
REFREIN.
Vijf maal honderd en vijf en vijftig
Is het werklieden getal,
Maar 't is al vast en zeker
Dat 't duizend worden zal.
Als 't nieuwgebouwd gedeelte
Eenmaal wordt geëxploiteerd,
Is 't zeker dat de firma
Elke order honoreert.

REFREIN.

Ook in Duitsland is een sigarenfabriek eigenaar Henricus P J van Gardinge te Kaldenkirchen in 1916
Cigarrenfabrik J.W.Swane & Zonen im Kriegsjahr 1916 Vergroting foto.

Nederlandse Handwerksigarenfabriek

De eerste reclame van F. van Gardingen & Co in Eindhoven (Holland) Ongeveer 1875 /1876

1876

N.V. F. van Gardinge's sigarenfabrieken

Reclamefolder van rond 1920  van N.V. F. van Gardingen sigarenfabrieken in Eindhoven (Holland) Ook filialen in Reusel en Hoogeloon worden vermeld.

1920

Zuiver handwerk

Zuiver handwerk van uitsluitend prima overzeesche tabakken.

1920
Imperiales sigarenbandje
Professor Koch sigaar 3 cent sigaar
sigarenbandje A.C.van Beers Rotterdam-Den Haag (?) Ontvangen van de erven van Gardinge


Bewijs van deelneming

Schoder, Van Wessem, de Wal, van Dijck en Colman

januari 1923

F.J.C.M. van Gardinge overleden

Op 46 jarigen leeftijd is te Eindhoven overleden op 12 december1922, de heer F.J.C.M. van Gardinge, commandeur in de orde van den Heiligen Gregorius den Groote; een figuur die zeer bemind en geacht was in de sigarenindustrie, en op maatschappelijk gebied veel goeds verricht heeft.
Francois Joseph Casimir Marie (Frans) van Gardinge Geboren in Eindhoven 04-09-1876 was zoon van Hendricus Adrianus Franciscus (Frans) van Gardinge en Sophia Maria Helena Esser. 
Twee jaar daarvoor is het directielid overleden  op 11-05-1920 in Eindhoven. Hendrikus Petrus Joseph (Henri) van Gardinge Eindhoven, zoon van Hendricus Adrianus Franciscus (Frans) van Gardinge en Geertruda Francisca van Agt. . (Van gardige, Slegten & Claessen)

12-12-1922

Hartverlamming / hartstilstand 

De geneesheer constateerde een hartverlamming bij Frans. Helaas hij had een grote toekomst in Eindhoven met zijn persoonlijkheid. Het is helaas anders verlopen en veel mensen in Eindhoven verliezen hun baan en de crisisjaren moeten nog beginnen.

12-12-1922

50 nette meisjes

In 1922 tracht men  extra personeel aan te nemen.

Advertentie 1922

Extra personeel nodig

In  oktober 1923 wordt nogmaals een groot aantal arbeiders in dienst genomen.

20-10-1923

Nieuwe directie 

In verband met het overlijden van den directeur den heer F. van Gardinge is door de algemene vergadering van aandeelhouders het beheer dezer Naamloze Vennootschap overgedragen aan twee directeuren, de heeren J. G. H. van Mierlo en P. P. Laurey, voordien procuratiehouders der Vennootschap.  [De  heer  P. Laurey  wordt eervol ontslag verleend een paar maanden voordat de fabriek failliet gaat.]

Eindhovensdagblad 20 december 1922 pagina 3

Failliet op 30 december 1925 

Door de rechtbank in Den Bosch / 's Hertogenbosch wordt het faillissement uitgesproken.

Verkoop Gardinge's sigarenfabriek

Op 28 juli 1926 wordt de fabriek  verkocht in cafe "Moderne"  op de Markt voor 152.000 gulden aan de firma H. van Dam Azn & zn, makelaars te Amsterdam. In een vooraankondiging in het Algemeen Dagblad op 23 juli 1926 spreekt men over  1.14.08 hectare en verkoop van 2 woonhuizen en fabriek met als inzet f 141.900,-

Ook de sigarenfabriek in Reusel wordt verkocht

De fabrieken in Belgie blijven het faillissement 

Van fabriekscomplex naar Ventoseflat Eindhoven

De sigarenfabriek van F. van Gardinge & Comp bestond uit een langgerekt fabriekscomplex,waarvan het oudste gedeelte tot stand kwam tussen 1875 en 1886. De oorspronkelijke ligging direct aan het spoor sloot aan bij de industriële functie. Onder architectuur van L. J. P. Kooken werd deze fabriek tussen 1898 en 1920 uitgebreid met een bouwlichaam van vier lagen en uiteindelijk 31 traveeën. Daarachter een stookhuis en een gebouw met sheddaken. Het fabrieksgebouw van L.J.P. Kooken betreft een typisch 19e eeuwse zware baksteen architectuur op een stalen geraamte. Tussen een verticale geleding met penanten in voor- en achtergevel zaten op regelmatige afstanden raampartijen.
Nadat het bedrijf van Van Gardinge in 1925 failliet was gegaan, werd het gebouw in 1927
verworven door de NV Exploitiemaatschappij Ventose uit Amsterdam. In 1926 gekocht door firma H. van Dam Azn & zn, makelaars te Amsterdam.
In opdracht van Ventose werd de fabriek verbouwd tot een appartementencomplex, waarbij werd uitgegaan van het bestaande grondplan en volume. Bij de verbouwing werd het oostelijk gedeelte gesloopt. Voorgevel, fundering, fabrieksvloer en staalskelet van de uitbreiding vanaf 1898 zijn in het huidige gebouw opgenomen.
De bedoeling is volgens krantenbericht van 29 maart 1928 om van dit drie verdiepingen hoge gebouw 60 woningen te maken".  Met 20 gelijksvloers en 40 bovenwoningen. In 1929 start de verbouwing naar een woongebouw en hotel door Johan Melchior van der Mey. In 1930 is de voltooiing van het totale gebouw door architect J. van Roy

Vanaf 2009 is gestart met het maken van een uitgebreid restauratie-plan. Het restaureren van -met name de buitengevel- was een complexe opgave. Door de jaren heen is het gebouw verschillende malen gerenoveerd, waarbij de originele ramen met roeden-verdeling -en bijvoorbeeld al het smeedwerk- verdwenen zijn, daarnaast is vrijwel het gehele metselwerk geschilderd. Deze ingrepen in combinatie met jarenlang achterstallig onderhoud resulteerden in de renovatie-look die het gebouw kenmerkte en waardoor vrijwel niemand zag dat hier spraken is van een bijzonder monument.
http://www.architecten-en-en.nl/projecten/woningbouw/ventoseflat-eindhoven.html



In 1926 komt het enorme fabriekscomplex leeg te staan en de vernieling slaat toe zoals deze foto van 1927 laat zien.

Ventoseflat Eindhoven
De Ventoseflat is een uniek monument in Eindhoven met een bijzondere geschiedenis. Begonnen als sigaren fabriek is het geheel in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw verbouwd tot woongebouw door de beroemde Amsterdamse School architect J.M. van der Mey. Dit resulteerde in een gebouw met voor die tijd on-Eindhovense eigenschappen zoals bijvoorbeeld Maisonette-woningen en een ongekende omvang.

Al vanaf 1996 heeft de Ventoseflat de aandacht van architecten|en|en toen zij een historisch onderzoek hebben opgesteld met als belangrijk gevolg dat de Ventoseflat eindelijk  erkenning kreeg als gemeentelijk monument.
De belangrijkste conclusies:
- Zeldzaam voorbeeld van industrieel hergebruik in Eindhoven (van sigarenfabriek tot woongebouw)
- Het enige ontwerp in opdracht van van der Mey beneden de rivieren en het eninge gebouw in Nederland van zijn hand met nog intacte boilertoren
- Een vooroorlogs woongebouw, met een omvang die destijds uniek was voor Eindhoven in de Amsterdamse School traditie
- Karakteristieke diversiteit aan functies en architectonische elementen nog steeds aanwezig

De restauratie-aanpak gaat uit van het terugbrengen van oorspronkelijke elementen, kleuren en afwerkingen, vastgelegd na een speurtocht in oude tekeningen, foto’s en verfproeven op locatie. Verrassend daarbij was met name de ontdekking van het oorspronkelijke kleurgebruik -lavendel- dat op oude onderdelen is teruggevonden.
Naast het terugbrengen van oorspronkelijke elementen heeft ook een zorgvuldige update plaatsgevonden naar het hedendaagse woningniveau. Met het oog op energieverbruik en comfort is bijvoorbeeld de binnenzijde van het gebouw geïsoleerd en van een gebalanceerd ventilatiesysteem met warmteterugwinning voorzien. Aan de achterzijde vindt op de woonverdieping van de maisonette-woningen een verbreding van de balkons plaats waardoor bruikbare buitenruimte ontstaat.
Door deze ingrepen met veel kennis van de geschiedenis op een Ventose-eigen manier vorm te geven, voegen zij zich naadloos in het bestaande geheel en ontstaat weer een “Levend Monument”
Het geheel leverde  41 gerenoveerde wooneenheden op, die verhuurd worden en zij zorgen voor een nieuwe, mooie toekomst voor de Ventôseflat.  
Op 20 maart 2013 is uiteindelijk de renovatie van de Ventoseflat aan de Mathildelaan officieel afgesloten.

Ventoseflat 1936 - 1939

 
Niet alleen de Ventoseflat verloederde in de loop der jaren maar ook de buurt.  Op 25 september 2009 schreven de bewoners over hun buurt: " De ventoselaan is een van de donkerste straatjes van Eindhoven. Het enige licht in de straat komt van de nabij gelegen gebouwen. Kortom s'avonds maar een onprettig straatje waar dealers en autodiefstal niet ongewoon is. Dat ondanks dat het een straat is die we vaak gebruiken. Op het burenfeest willen we van de straat ons thuis maken en de achterkant van de flat zoveel mogelijk in het licht zetten, zodat we voor een keer iets veiliger en gezelliger sfeer kunnen maken"  Informatie op http://ventose.nl/
Hieronder nog een foto uit de jaren dertig . Daaronder foto's van de situatie in 2008  en 2016 (met dank aan Google streetview, de histrorische database over 50 /100 /1000 jaar)