Parklaan

Parklaan deel 1.
In dit eerste deel een verhaal over het ontstaan van de Parklaan en toelichting op de panden Parklaan 99 , 97, 95, 93, 91-89 en 87
Ook een overzicht van de oude en nieuwe huisnummers

Ontstaan van de Parklaan & villapark

Landgoed Huize 'de Laak' op de voorgrond in aanbouw 1906 - 1907. Op de achtergrond wordt Villa Elsheim, gebouwd dat in 1907 voor fabrikant Brüning wordt opgeleverd. 
Klik hier geschiedenis Parklaan en Villapark


Plattegrond Villapark Eindhoven omstreeks 1922. Parklaan heeft nog de "oude" vorm met rotonde en aansluiting met de Tongelreschestraat /Tongelresestraat

Parklaan 99

Villa De Laak is door architect J.W. Hanrath gebouwd in opdracht van Anton Philips.


Villa De Laak is door architect J.W. Hanrath gebouwd, 1905 - 1907 in opdracht van A.F. Philips. Deze fabrikantenvilla is gesitueerd op de hoek van de Parklaan en de Nachtegaallaan. De bijbehorende dienstgebouwen liggen aan de Nachtegaallaan. Ze zijn in dezelfde "Um 1800 stijl" maar soberder uitgevoerd.

Villa De Laak

De Laak is de eerste en daarna een van de vele fabrikantenvilla's die na 1906 in het Villapark van Eindhoven verschijnen. De Villa is tussen 1905 en 1907 gebouwd in opdracht van Dr. (Anton) A.F. Philips naar een ontwerp van architect J.W. Hanrath. In 1907 is Anton met zijn vrouw en zijn drie kinderen hier gaan wonen.
Zijn vrouw Philips-De Jongh is de laatste Philips die het pand woonde. Ze overleed in maart 1970 op 92-jarige leeftijd, Anton Philips is 7 oktober 1951 overleden.

De villa is in de "um 1800 stijl" gebouwd en omvat ook een koetshuis, orangerie, koetsierswoning, tuinmanswoning, huisknecht-chauffeurswoning.
Natuurlijk had Anton Philips zijn eigen stroomvoorziening, in de garage en met zijn overbuurman Brüning de eerste huizen in Eindhoven met elektrische verlichting.
De villa werd ook gebruikt als verblijf voor hoge gasten van Philips, Koninklijke gasten, en voor hoge buitenlandse bezoekers aan de gemeente Eindhoven.
Tijdens het bombardement van 19 september 1944 is Huize de Laak zwaar beschadigd
In 1980 is het complex gerenoveerd en in 2014 is de gehele buitenkant opgeknapt. Bij deze laatste renovatie is het voegwerk compleet vernieuwd. Hiernaast zijn de dakgoten, het zink- en loodwerk, al het buitenhoutwerk zoals kozijnen en lijsten aangepakt. Ook het leistenendak is vernieuwd. Tot de renovatieklus behoort verder het opknappen van het koetshuis en de orchideeënkas. De tuinen rond Villa De Laak blijven bij deze opknapbeurt ongemoeid.

Parklaan

Villa De Laak, het koetshuis en de koetsierswoning zijn rijksmonument.
Een rijksmonument in Nederland is een gebouw of object dat van algemeen belang is wegens de schoonheid, de betekenis voor wetenschap of de historische waarde.
De Laak ligt op een groot terrein tussen Parklaan, Nachtegaallaan en de rivier de Dommel.
Landgoed Huize 'de Laak' wordt momenteel gebruikt voor o.a speciale tuin- en park-rondleidingen door de VVV en het geven van klassieke recitals en ontvangsten. Ook vinden er vergaderingen en diners plaats voor de Raad van Bestuur Philips en daaraan gerelateerde instanties. Uit cultuurhistorisch oogpunt is het van zeer groot belang dat dit stukje Philips historie behouden blijft. Uiteindelijk heeft dit begrip geresulteerd dat: medio 2012 de Raad van Bestuur besloten heeft het landgoed samen met het Philipsmuseum en het Evoluon op te nemen in de Philips Heritage group met als uiteindelijk doel het als Philips cultuur kunsthistorisch erfgoed te kunnen behouden voor de Eindhovense gemeenschap en waarbij de gemeenschap op gepaste wijze en op speciaal verzoek soms een inkijkje wordt gegund in het leven en werken van de ‘Grootindustrieel’ en icoon Anton Philips.

meer op:
https://www.eindhovenfotos.nl/2/de_laak.html

J.W. Hanrath & L. Springer

Aan de straatkant is het pad voorzien van vierkante bakstenen pijlers met natuursteen bekroning, hierop is de naam van het pand uitgehakt "De" en op de andere pijler "Laak". Tussen de pijlers is een smeedijzeren hek geplaatst waarachter zich een bruggetje bevindt over het water dat de tuin omgeeft. De tuin (oorspronkelijk ontwerp van L. Springer) heeft aan de straatzijde gazons, aan de achterzijde zijn diverse bomen en struiken zichtbaar. Haaks op het huis is tegen de linkergevel een kleine rechthoekige glazen kas, onder mansardedak met één bakstenen zijde, geplaatst.
Het pand staat en hangt vol met een uitgebreide maar strikt privé gehouden collectie peperdure kunst en antiek, met als toppers een paar grote doeken van Van Ruijsdael., ondank dat veel van de privé collectie is verkocht.
De erven Philips hebben in 2007 Anton's omvangrijke kunstcollectie bij Christie's te koop aangeboden, die heeft zo'n 3 miljoen euro opbracht.
In 2014 is er een inbraak in de villa geweest en er zijn diverse kunstobjecten gestolen, ondanks de camerabeveiliging, met een waarde van 2 miljoen euro, o.a. een werk van een leerling van Rembrandt met de Rembrandt 's zoon Titus. In 2015 is een Eindhovenaar voor heling veroordeeld maar de gestolen goederen zijn nog steeds niet terug gevonden.

Meer informatie:
http://rijksmonumenten.nl/monument/518761/de-laak/eindhoven/

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Laak_(villa)


Ingang De Laak aan de Parklaan met een groene PTT-brievenbus.
Sinds 6-10-1972 eiste PTT / Postnl dat een buitenbrievenbuis verplicht is, indien de voordeur verder dan tien meter van de straat is. Riant wonen heeft ook zo zijn nadelen.

Villa Elsheim

Villa Elsheim is na het bombardement van 19 september 1944 door de Duitsers, zwaar beschadigd door rondvliegende Duitse bommen en granaten. Diverse personen in de omgeving komen om.
Ook op 21 februari 1945 vielen er bommen in het bevrijde Eindhoven, nu waarschijnlijk  van Engels vliegtuig.
Een aantal in Stratum, gevolg hiervan zes doden. Vier doden in de omgeving Parklaan 77-79.
Meer informatie bij https://stichting18september.nl/belangrijke-gebeurtenissen-voor-eindhoven-1940-1945/

Huize De Laak

Tijdens het bombardement van 19 september 1944 is Huize de Laak zwaar beschadigd.
Op 21 februari 1945 vielen een aantal "verdwaalde" Engelse bommen in de nabijheid van Diaconessenhuis en Parklaan 99. Bij deze inslag kwamen vier personen om. Ook de 18-jarige dochter Ida Eke van doktor de Raad was een van de slachtoffers. De brugleuning van de Laak toont nog sporen van deze bom. Een aantal bommen vielen in Stratum, als gevolg hiervan waren er zes doden.
Meer informatie bij https://stichting18september.nl/belangrijke-gebeurtenissen-voor-eindhoven-1940-1945/

Parklaan 97

Villa Elsheim, gebouwd in 1907 door architect Salm voor J. Brüning sigarenkistenfabrikant - Houtindustrie Picus 
Het adres van deze villa was Nachtegaallaan 1. In 1935 is de ingang aan de Parklaan 97 komen liggen.
De villa is een Rijksmonument.

Parklaan 97 / Nachtegaallaan 1

De Amsterdamse architect A. Salm tekende Villa Elsheim, tegenwoordig Huize Dommelhoef naar voorbeeld van een Duits landhuis. De parkachtige tuin werd ontworpen door tuinarchitect Sanders uit Haarlem.
Architect A. Salm bouwde in 1906 - 1907 Villa Elsheim. Dit pand vormde samen met De Laak van de Philips de een van de eerste bewoning van de Parklaan.
Het inwendige is in modern genre afgewerkt. Vestibule en hal in marmer met teakhouten betimmeringen. De eetzaal in gebeitst eiken met intarsia's, waarnaast de serre met rietvlechtwerk en dito meubelen. De woonkamer in notenhout, de Kamer van den eigenaar wederom in teakhout, de salon ivoorwit geschilderd met satijnen behangsels in goud toon, palisander meubelen met bronzen versieringen, enz. De eerste- of slaapkamer-étage is over het geheel iets eenvoudiger uitgevoerd.

Haar naam dankt de villa aan Else von der Nahmer, dochter van de Eindhovense textiel fabrikant H. von der Nahmer, met wie Jean Bruning in 1893 in het huwelijk trad. J. Brüning gaf de villa de naam van zijn echtgenote "Elsheim".
Villa Elsheim is gebouwd in opdracht van fabrikant J. Brüning, oprichter van de NV Houtindustrie Picus, die het pand bewoonde tot zijn dood in 1934. Daarna werd hier in 1935 het Diaconessen- ziekenhuis gevestigd.

Jean Brüning foto ca. 1915

Johann Heinrich Jacob Brüning, houtfabrikant. Oprichter en eerste direkteur van de N.V.Picus - houtfabrieken.
De familie Bruning was afkomstig uit het Duitse Langendiebach, waar het reeds een sigarenkisten fabriek bezat. Voor hun zoon August stichtten zij medio 1880 een sigarenkisten fabriek in Eindhoven. Aanvankelijk trachtte Jean Bruning zijn geluk te beproeven in Amerika maar keerde van daaruit naar Eindhoven om in 1882 de leiding van zijn broer over te nemen. 
Tussen 1910 en 1913 breidde hij deze zaak uit met een "groote fabriek" van triplexplaten. Triplex was een totaal nieuw product en werd wereldwijd verkocht.
In 1911 volgde de N.V. Houtindustrie Picus de oude firma op. In normale tijden gaf dit bedrijf aan 700 arbeiders werk.  Hij was vanaf de stichting directeur, later president-directeur van het bedrijf tot zijn dood op 13 augustus 1934 te Eindhoven.

Zijn zoon J.R.H. Bruning volgde hem als directeur in 1915 op.
Hij werd in 1933 onderscheiden met het officierskruis der Oranje Nassau orde.

Parklaan met trambaan richting Nachtegaallaan

De villa in een eclectische stijl, heeft gepleisterde gevels onder een samengesteld schilddak met geglazuurde Romaanse pannen. De gevel aan de straatkant is gericht op de hoek van de Parklaan en de Nachtegaallaan. In het midden boven trappen en bordes komt een deel naar voren dat boven elkaar een erker, een balkon en een inpandig balkon bevat. De tweede verdieping ligt iets terug achter een borstwering. Het dak boven het middendeel lijkt hierdoor met een flinke overstek nog sterker naar voren te komen. De achtergevel heeft een terug liggend middendeel met een erker boven de ingang. Bloemmotieven zijn veelvuldig toegepast als decoratie. Gedetailleerd houtwerk, beschilderd cassette-plafond en glas in lood zijn in de hal met trappenhuis gaaf bewaard gebleven.
Brüning overleed in 1934; in januari 1935 gaat de villa over in eigendom van het Diaconessenhuis; het duurt echter nog tot januari 1940 voordat er, met nieuwbouw, het nieuwe Diaconessenziekenhuis kan worden geopend. In 1953 en 1956 wordt het verder uitgebreid. Eind 1966 kon worden verhuisd naar het nieuwe Diaconessenziekenhuis aan de rondweg, nu Maxima. Sinds 1967 is het oude Elsheim verpleeghuis Dommelhoef, later ook weer met een nieuwe vleugel flink vergroot.


Natuurlijk is de villa voorzien in 1907 van alle moderne gemakken zoals: centrale verwarming (heet water), elektrische verlichting met eigen bedrijf, koud en warmwaterverzorging, telefonen, stofzuigapparaat met leidingen voor alle vertrekken, gedreven door een elektromotor, enz. Op het terrein, in verband met den tuinaanleg, zijn nog verschillende gebouwen, oranjerie, broeikassen, auto-garage voor de 2 auto's met woning en verblijf voor den chauffeur, tuinman en bedienden.
Bron Bouwkundig Weekblad 2-1-1909

Eetkamer Villa Elsheim 1907

Werkkamer Villa Elsheim 1907

Eindhoven Diaconessenhuis 

In 1935 verhuist de Vereniging voor protestants-christelijke  Ziekenverpleging Eindhoven, voorheen gevestigd op Parklaan 81, zich in de Villa Elsheim en bracht er het zusterhuis onder. Eind 1939 kwam achter de villa een nieuw ziekenhuis tot stand dat op 13 januari 1940 geopend werd. Een deel van het ziekenhuis werd tijdens de tweede wereldoorlog gevorderd door de Duitse bezetter en werd Feldlazarett of wel een Veldhospitaal.
Een geheel nieuw ziekenhuis Diaconessenhuis opende in 1953 hier haar poorten en kwam er in 1956 een uitbreiding tot stand. Na de verhuizing in 1966 naar een volledig nieuw ziekenhuis aan de ds. Theodor Fliednerstraat, het huidige Máxima Medisch Centrum. Het complex aan de Parklaan werd een verpleegtehuis met revalidatie inrichting en kreeg het de naam 'Dommelhoef'.
Rond 1900 was er een boerderij in dit gebied met de naam Dommelhoef. Je ziet de villa's op de Parklaan en achter het spoor de lege vlakte van Woensel.

Parklaan 95 

Villa Gran Ville is gebouwd 1916 in opdracht van de tabaksfabrikant Remi P.P.A.M. Mignot
Ontworpen door architect J.Th.J. (Jos) Cuypers


Villa Gran Ville is gebouwd 1916 in opdracht van de tabaksfabrikant Remi P.P.A.M. Mignot  door architect J.Th.J. Cuypers


Zuidzijde van Parklaan 95 Eindhoven Gran ville foto 1917
foto's https://zoeken.hetnieuweinstituut.nl 
2 ansichtkaarten van Villa Gran Ville, geadresseerd aan De weledelgestelde (schrijft weledgeste) heer Jos Cuypers, afzender R. Mignot.

familie Mignot

De familie Mignot stamde oorspronkelijk uit Midden-Frankrijk, maar moest als gevolg van de Franse Revolutie vluchten en kwam terecht in het plaatsje Granville (een stad en kanton in het departement Manche, Normandië); vandaar de naam van de villa.
Vervolgens emigreerde de familie naar Charleston in Zuid-Carolina (Verenigde Staten).
De gefortuneerde Adolf Jan Mignot vestigde zich in 1851 in Eindhoven, en zijn familie volgde in 1857.
In 1858 stichtte hij een vennootschap met zijn zwager A A M de Block, hetgeen resulteerde in de stichting van een sigarenfabriek Mignot & De Block. In 1911 introduceerde de firma onder de naam Cresent Cie de sigarettenindustrie.
Tot 2004 is dit huis nog door hoogbejaarde nazaten van Mignot bewoond. Hierna is het tijdelijk verhuurd en in 2012 verbouwd tot een kantoorvilla.

Remi Pierre Paul Antoine Marie Mignot

Een van de vooraanstaande industriëlen van Eindhoven is op 74 jaar, op 20 januari 1953, is te zijnen huize aan de Parklaan te Eindhoven overleden.
De heer R. P. P. A. M. Mignot, in leven directeur van de N.V. Verenigde Tabaksindustrieën Mignot & De Block. De heer Mignot, was een van de meest vooraanstaande industriëlen van Eindhoven, die ook een belangrijke plaats innam in het maatschappelijk Eindhovens leven. Hij werd op 9 mei 1878 in Eindhoven geboren. Op 2 januari 1900 trad hij in functie bij de in 1858 opgerichte firma Mignot & De Block. De heer Mignot was o.a. benoemt als Officier in de Orde van Oranje Nassau.
Zijn Echtgenoot van mevrouw
Lidwina Nathalia Helena Maria Mignot-Deurvorst is op 15 juni 1956 overleden op 75-jarige leeftijd.

Parklaan 95 

Villa Granville is een rijksmonument. In de architectuur zijn elementen van de chaletstijl verwerkt. De voorgevel heeft links en rechts naar voren komende topgevels die voorzien zijn van windveren. In de linkergevel zit een inpandig balkon. De ingang is geplaatst in een gebogen omlijsting die uitgevoerd is in metselwerk dat verticaal wordt afgebogen.
Het interieur met hal, trappartij en kamer en suite verkeert vrijwel nog in oorspronkelijke staat, zoals te zien is aan de lambriseringen, vloeren en plafonds. Achter het huis bevindt zich een betegeld terras met een trap naar de tuin. In de tuin staan nog bomen uit de tijd van de bouw.

Meer info over Mignot:
www.mignot-en-de-block.nl

Renovatie 2012

In 2012 heeft een grootschalige renovatie plaats gevonden Parklaan 95 te Eindhoven. Het monumentaal pand is omgebouwd tot hoogstaande kantoorvilla. De oorspronkelijke monumentale uitstraling werd deels in ere hersteld en op sommige plaatsen zelfs geheel teruggebracht. Bovendien werd het pand daar waar mogelijk verbeterd om een werkomgeving te creëren die aan de eisen van deze tijd kan voldoen. Ook bij de nieuwe invulling van de tuin is zorgvuldig te werk gegaan om de historische kwaliteit te behouden.
Opdrachtgever: Granville Monumenten BV
Architect: De Bever Arch./Wim Kitselar Arch.
Uitvoering: Aannemingsbedrijf Productiestroom BV.

ABN AMRO Mees Pierson Eindhoven

ABN-Amro MeesPierson heeft sinds oktober 2012 een exclusieve dienstverlening gestart voor vermogende klanten. Wie  een (belegbaar) vermogen van minimaal een miljoen euro heeft  is welkom aan de Eindhovense Parklaan, in de monumentale patriciërsvilla van Mignot
Volgens de website is, in 2018, een vrij besteedbaar vermogen van € 500.000,- of meer... al voldoende om binnen te komen. 
Midden 2019 is de bank verhuisd naar saai kantoor gebouw op Vestdijk 18 Eindhoven.

12 luxe woningen in de tuin afgewezen

Een plan om in de tuin van Parklaan 95 twaalf luxe woningen te bouwen, is afgekeurd door de gemeente na druk van de omwonenden.
De Monumentencommissie van de gemeente Eindhoven, vindt de villa en de tuin als 'ensemble' te waardevol. Vanaf de bouw tot enkele jaren geleden werd het pand bewoond door de familie. Maar de familie woonde al jaren eigenlijk in Genève. De familie heeft wel in 2004 toestemming gevraagd – en gekregen – om het tijdelijk te bestemmen als kantoor. Sindsdien wordt het pand verhuurd [en in 2011/2012 verkocht.] Bron Eindhovens Dagblad 11 mei 2008

Aankoop 2020

De monumentale kantoorvilla Granville van de familie Mignot aan de Parklaan in Eindhoven is voor 6,2 miljoen gekocht door ontwikkelaar en vastgoedeigenaar Lee Foolen. Hij wil er weer een woonhuis van maken. Foolen is getrouwd met een familielid Mignot.
Foto nog met vlaggen ABN-Amro MeesPierson

Terug in oude stijl

In het Eindhovens dagblad (11 maart 2020 online en papier) meldt dat: Lee Foolen wilt er weer een woonhuis van maken. Ook de tuin wordt weer in oude luister hersteld, compleet met beekje en vijver voor de afwatering. Ook de oude verfkleuren worden weer aangebracht.

Oude kleuren herleven weer.

De ‘lelijke’ groene kleur die nu de kozijnen en luiken siert, is niet origineel. ,,Onder meer uit oude familiefoto's blijkt dat de kozijnen wit waren en de luiken heel donker groen. Zie foto's hierboven.

Mooi dat de woonfunctie weer terugkomt op de Parklaan en Villapark.

Glow Eindhoven 2014 - Parklaan 59 
Les Orpailleurs de Lumière gaven tijdens GLOW 2012 hun visitekaartje af met een indrukwekkende projectie op de Catharinakerk, Sleepless night in full light. Voor deze 2014 editie halen ze opnieuw "alles" uit de kast. Twee villa’s: Villa Wijers Parklaan 52 en Parklaan 95 deze  statige villa's  dienen als decor voor Parklaan Flashback.

De geschiedenis van Eindhoven en haar bewoners in het begin van de twintigste eeuw komt voorbij in een acht minuten durende projectie op Villa Granville (nu: ABN Amro) en Villa Wijers (nu: Van Lanschot) en hun aangrenzende tuinen. De panden liggen tegenover elkaar, ertussen is een soort plein gecreëerd waar het publiek simultaan de show kan bekijken. De 3D-lichteffecten zullen van het ene naar het andere pand bewegen zoals een tennisbal tijdens een wedstrijd. We zien verwijzingen naar het leven van de industriëlen uit de tabaks- en luciferindustrie die in de Parklaan de chique huizen bewoonden. Maar ook demonstrerende fabrieksarbeiders komen voorbij. Het geheel begeleid door de nodige geluidseffecten en passende muziek, van ragtime, piano, up-tempo tot wals. Parklaan Flashback is een adembenemend schouwspel.

Tuinhuisje / oranjerie / prieel

De tuin is ontworpen door J.T.B. Juchem, een tuinarchitect uit Woensel.

De tuin is ontworpen als een 'gemengde tuin', waarbij de typologie van de 'natuurlijke' landschapstuin werd gecombineerd met een geometrische aanleg nabij het huis (om zo een geleidelijke overgang van bebouwing naar groen te creëren) hoewel een aantal wijzigingen heeft plaatsgevonden. De is tuin in haar tegenwoordige uitstraling vrijwel identiek aan de oorspronkelijke situatie. De garage uit 1919 en de oranjerie uit de jaren twintig sluiten wat betreft typologie en locatie zeer goed aan bij het oorspronkelijke ontwerp.

Foto: Frans van Beers

Zijkant Parklaan 95

Waardering en ontwikkeling
De tuin van Granville wordt zowel op gemeentelijk (bestemmingsplan), provinciaal (Cultuurhistorische waardenkaart Noord-Brabant) en landelijk niveau (beschermd stadsgezicht Villapark Tongelre) aangemerkt als hoogwaardig groen. Uit deze bescherming blijkt de waardering voor de Nederlandse tuinarchitectuur uit de periode 1850-1940. In de directe nabijheid van Granville is een aantal tuinen bebouwd en geasfalteerd, waardoor de intrinsieke waarden van het vroeg twintigste eeuwse ontwerp te weinig zijn erkend.

Foto: Frans van Beers

Garage in de tuin uit 1919

Bij een eventuele ontwikkeling van de tuin van Parklaan 95 is het van belang deze waarden wel te respecteren en te gebruiken als uitgangspunt. De voormalige tennisbaan, aangelegd in 1970/1972 is nu een parkeerplaats. De moestuin is volgens mij niet meer aanwezig. De gemengde tuin is aan het oog onttrokken, door de locatie van begroeiing en de plaatsing van een muur.
In 2015 is de garage volledig opgeknapt. Zie Google streetview.

Foto: Frans van Beers

Parklaan 95 De gemengde tuin 
In de achttiende eeuw (1750-1800) ontwikkelde zich in Engeland de landschapsstijl. Deze typisch romantische kunstuiting heeft als belangrijkste kenmerken: afwisseling, geheimzinnigheid, verrassingseffecten, spanning, schilderachtigheid en continuïteit. De tuinen worden opgebouwd als een opeenvolging van taferelen, die zich voor het oog van de bezoeker ontvouwen. Ook in Nederland kwam deze landschapsstijl in zwang. 

De doorontwikkeling van de landschapstuin hangt samen met een aantal factoren. Naast de opmars van de natuurwetenschappen en de daarmee samenhangende introductie van exotische gewassen, speelt de industrialisatie een belangrijke rol. De industriële revolutie heeft tot indirect gevolg de opkomst van kleinere tuinen (stads- en villatuinen) en van het stedelijk groen. Door de snelle groei van 'suburbs', steeg daarmee het aantal kleine privé-tuinen. Een gevolg van het kleinere oppervlak was dat bepaalde principes uit de landschappelijke stijl niet meer verwezenlijkt konden worden. Zo was het vrijwel niet mogelijk de illusie dat een tuin als het ware onbegrensd in het omringende landschap overloopt, te handhaven. Andere aspecten kregen door de beperkte omvang noodzakelijkerwijs meer aandacht omdat deze een plaats op een beperkt terrein moesten krijgen (bijvoorbeeld een moestuin of boomgaard). 

Aangezien bij een kleine tuin de invloed van het huis op het landschap groter wordt, ging ook de symmetrie een belangrijke rol spelen. Geometrische elementen als architectonische ondersteuning van het gebouw, deden weer hun intrede in de tuinkunst (evenals in renaissance tuinen en Franse Lodewijk XIV tuinen). Veelal werden bloementuinen (met exotische bloemen) gebruikt in de geometrische elementen. 

Ook de tuin bij het door Joseph Cuypers ontworpen Huize Granville is aangelegd volgens de principes van de gemengde tuin. De algehele opzet van de tuin is behouden gebleven en met uitzondering van een aantal (relatief) kleine wijzigingen is er weinig veranderd. De nog aanwezige 'landschappelijke' elementen zijn herkenbaar in het meanderende padennet, de (in grootte en vorm) onregelmatige grasvelden en perkjes, de locatie van solitaire bomen en clusters begroeiing en de lichte glooiing. De nog aanwezige geometrische kenmerken zijn de tennisbaan (plattegrond en concept dateren uit 1916, de baan is echter pas in de tweede helft van de twintigste eeuw aangelegd) en de moestuin, visueel afgescheiden van de rest van de tuin door een bakstenen muur. Oorspronkelijk lag in de directe nabijheid van het huis een aantal geometrische bloemperken. 

De bebouwing in de tuin dateert deels uit 1916  het prieel bij de tennisbaan [= nu parkeerterrein). De overige gebouwen zijn van latere datum, maar sluiten wat betreft typologie en locatie aan bij het oorspronkelijke ontwerp en de typologie van de gemengde tuin. De garage is gebouwd in 1919, de oranjerie en het berghokje in de moestuin in de jaren twintig. 

Rechts zie je Parklaan 95 met Gran Ville van tabaksfabrikant R. Mignot uit 1916.
In het midden de H. Antonius van Paduakerk, gebouwd in 1918, afgebroken in 1991. 
Links Parklaan 93 met Villa De Meerle, gebouwd voor sigarenfabrikant G. de Jongh in 1917.
Parklaan is nog steeds een zandweg

Parklaan 93

Een ontwerp van de Hilversumse architect J.W.Hanrath.
Villa De Meerle is gebouwd in 1916 door een zwager van Anton Philips, de uit Rotterdam afkomstige Gerrit Henri de Jongh. 

Villa 'De Meerle' Parklaan 93

Villa De Meerle aan de Parklaan 93 werd in 1916 in Tongelre gebouwd. In 1920 werden de randgemeenten bij Eindhoven gevoegd - waar Tongelre overigens als enige bezwaar tegen maakte - en kwam de Parklaan in Eindhoven te liggen. De Meerle was een ontwerp van de Hilversumse architect J.W.Hanrath. Deze had eveneens de villa De Laak in 1906-07 voor Anton Philips gebouwd. De opdracht om De Meerle te bouwen werd gegeven door een zwager van Anton Philips, de uit Rotterdam afkomstige Gerrit Henri de Jongh. De Jongh was mede-firmant geworden van de Gestelse sigarenfabriek van G.J. Aalfs. De familie De Jongh-van Deventer vestigde zich aan de Parklaan waar het gezin zich van twee tot vijf zonen uitbreidde. De heer en mevrouw De Jongh verhuisden in 1951 naar Wassenaar. Het Academisch Genootschap betrok de villa in 1953; in 1965 werd het gekocht. De vereniging heeft de villanaam "de Meerle" voortgezet in de naam van de grote zaal en haar genoemd "De Meerlezaal".  

Boeken:
Academisch Genootschap 1945-2010 ongekend veelzijdig : de periode 1995-2010
Auteur Red.: Liesbeth Schreuder, Ben Bolomey en Fred van Keulen
Uitgave s.n. : Eindhoven, 2010
Pagina's 82

Academisch Genootschap Eindhoven, 1945-1995
Uitgever: Lecturis - Eindhoven, 1995.
Hardcover boek met stofomslag, geïll., 119 pagina's.

Parklaan 93

Het pand met hoog schilddak heeft aan de Parklaan 93 een erker. Alle raampartijen hebben kleine roedeverdeling en dragen luiken. Helaas wordt de villa ontsierd door ongelukkige uitbreidingen aan de achterzijde van de villa. Ook de industriële schoorsteen ontsiert het pand. De voortuin is verpest door de parkeerplaatsen en de tuin achter de villa is geheel opgeofferd aan parkeergelegenheid en heeft zelfs via de Fazantlaan een eigen toegang.

Voor het ontstaan van het AG moeten we terug naar februari 1945, als Nederland ten zuiden van de grote rivieren is bevrijd. De donkere oorlogsjaren zijn voorbij, maar veel ligt in puin en er is gebrek aan alles. In Eindhoven, waar Philips voorzichtig overeind krabbelt, is op cultureel en wetenschappelijk gebied vrijwel niets te beleven. Jonge ingenieurs van het Philips Natuurkundig Laboratorium, afgesneden van hun familie in het westen, besluiten samen met anderen een vereniging op te richten om elkaar buiten het werk te ontmoeten en te vermaken met toneel, muziek en lezingen.
Vanaf medio jaren 1960 kunnen ook niet-academici lid worden. 
Meer over https://www.ag-eindhoven.nl/hetag



Parklaan 91 - 89

Door J.W. Hanrath voor N.V. Philips in 1924 gebouwde tweekapper.


Foto periode 1930 Parklaan 89 -91 foto archief @ famile Briët / Inge de Neef

Parklaan 89, Eindhoven Architect J.W. Hanrath

Dr. van Anrooy, bedrijfsarts bij Philips was de eerste bewoner van dit door J.W. Hanrath voor N.V. Philips in 1924 gebouwde tweekapper.
Dr. van Anrooy  later erelid van PSV, was na de oorlog de initiatiefnemer tot oprichting van de Oorlogsgravenstichting; zijn echtgenote H.G. van Anrooy-de Kempenaer was actief voor de Nederlandse Vereniging voor Huisvrouwen en Nederlandse Rode Kruis. Zie volledige verhaal hieronder.

Parklaan 89 is als een woon-verblijfsobject in gebruik en heeft een woonfunctie met een oppervlakte van 359m2. De oppervlakte van de tuin is 131m2.
Later bewoond door:  Dr L J Bosch.

Opmerkelijk: dit huis heet "De lijsterbes"

Parklaan 91, Eindhoven Architect J.W. Hanrath

De eerste bewoner was Pieter Franciscus Sylvester (Frans) Otten (1895 - 1969). 
In 1924 trad hij in dienst van Philips' Gloeilampenfabriek NV en werd in 1927 onderdirecteur. Vanaf 1931 was hij acht jaar financieel en administratief directeur en in 1939 werd hij eindverantwoordelijke van Philips, wat hij 22 jaar zou blijven. In 1961 trad hij terug en nam Frits Philips zijn functie over. Otten was de schoonzoon van Anton Philips,
Anton's dochter: Anna Philips (1899-1996), trouwt in 1925 met Frans Otten.
Door Otten kwam voetbal in hoger aanzien te staan binnen PSV en binnen Eindhoven.
Het Ir. Ottenbad, zwembad in Eindhoven draagt zijn naam.

Opmerkelijk: het huis heeft oorspronkelijk de naam “De Meidoorn” gehad. Toen de familie Otten in 1934 verhuisde naar Parklaan 26 namen ze de steen mee. De steen is daar nu nog steeds ingemetseld.

"De lijsterbes" Parklaan 89

“De Meidoorn” oorspronkelijk Parklaan 91 verhuisd in 1934 naar Parklaan 26

Het echtpaar van Anrooy-de Kempenaer heeft tijdens en na de Tweede Wereldoorlog een zeer belangrijke rol in Eindhoven gespeeld, en ver daarbuiten. Dr. A. van Anrooy was actief in het verzet, zijn naam [dr. A. Anroy] komt voor op de lijst Gemeenschap Oud Illegale Werkers Nederland. Hiervan kon je alleen lid worden indien je daadwerkelijk actief was geweest.

Mevrouw Hermine (Mientje) van Anrooy-de Kempenaer (1903-1995) was bestuurslid van de Eindhovense afdeling van het Nederlandse Rode Kruis (1932 -1945, waarvan 4 jaar voorzitter). Zij heeft zich intensief bezig gehouden met de opleiding van helpsters die zodoende in de oorlog konden worden ingezet.

Haar man, dr Anton van Anrooy (1895-1946), bedrijfsarts bij Philips, (en van 1932 –’39 voorzitter van PSV!) was initiatiefnemer van de bloedtransfusiedienst, de eerste in Nederland en deze gold jarenlang als model voor andere steden.

Na het "Sinterklaas" bombardement op Eindhoven van 6 december 1942 nam dr van Anrooy het (vrijwillige) medische toezicht in het Don Boscohuis op zich, waar daklozen door het Rode Kruis verzorgd werden.

Later werd hij belast met de identificatie van slachtoffers in bevrijd gebied. Vanuit die functie van hoofd van de dienst voor Identificatie en Berging van het Ministerie van Oorlog kwam Ton Van Anrooy dagelijks in aanraking met het leed van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens een werkbezoek aan de Britse 'Imperial War Graves Commission', opgericht na de Eerste Wereldoorlog, realiseerde hij zich dat het noodzakelijk was ook in Nederland een dergelijke organisatie in het leven te roepen. Hij nam het initiatief tot de oprichting van de Oorlogsgravenstichting Een organisatie die zich wereldwijd zou gaan inzetten voor de Nederlandse oorlogsgraven.

Helaas kwam Dr. Van Anrooy, vlak na de oprichting van de Stichting, op 24 december 1946 bij een verkeersongeluk om het leven. Zijn echtgenote raakte bij dit ongeluk gewond maar herstelde vrij snel. Zij was vanaf het begin nauw betrokken bij de oprichting van de Oorlogsgravenstichting en toen men op haar een beroep deed het werk van haar man voort te zetten, nam zij na enige aarzeling deze uitnodiging aan. Zo werd zij de eerste Presidente van de Stichting. Zij heeft deze functie 25 jaar vervuld. Onder haar stimulerende leiding werd een idee omgezet in een organisatie met een wereldomvattende taak, werkzaam onder het devies: ”OPDAT ZIJ MET EERE MOGEN RUSTEN

Parklaan 87

 voor N.V. Philips in 1924 gebouwde twee-onder-een-kapwoning door J.W. Hanrath
De rechtervoordeur is ingedeeld bij de Parklaan 87 en de linkervoordeur bij Reigerlaan 2.


Foto periode 1930 hoek Reigerlaan - Parklaan foto archief @ famile Briët / Inge de Neef
Prachtige foto met H. Antonius van Paduakerk, Parklaan 89 - 91 -Reigerlaan 2 en Reigerlaan 4 -10
Foto onder: 1989 www.bhic.nl

Reigerlaan 2


Op de hoek Parklaan 87 / Reigerlaan 2 staan weer twee Hanrath's woningen uit 1925, die ver naar achteren zijn uitgebouwd. De ene voordeur is ingedeeld bij de Parklaan 89 en de andere voordeur bij Reigerlaan 2. De voordeuren bevinden zich onder een sterk aflopend mansarde dak. Aan weerszijden van de voordeuren zien we erkers. De ramen van deze panden hebben kleine roedeverdeling en zijn op de benedenverdieping voorzien van luiken.
Ieder pand heeft ongeveer een oppervlakte van 194m² en een perceeloppervlakte van 548m². Ieder huis heeft zeven kamers (5 slaapkamers). De laatst bekende vraagprijs uit 2013 betreft € 695.000,- k.k
De eerste bewoner van Reigerstraat 2 was de scheikundige dr. Dirk Lely Jr. (1889 - 1955) Hij was al in 1914 bij Philips komen werken; hij had als eerste het element Zirconium in zuivere vorm geproduceerd.

Parklaan 87 

De eerste bewoner Parklaan 87 was ingenieur N. A. J. Voorhoeve werkte in 1920 (of eerder) bij Philips Natuurkundig Laboratorium. Hij was in de oorlog actief als bankier van het verzet; hij overleed in 1965, na 17 jaar hoofd van de Philips' Normalisatieafdeling te zijn geweest.
In de oorlogsjaren kom hier ir. A.J. Gelderblom te wonen, zeer actief als als bankier van het verzet.

In Parklaan 87 is gevestigd, sinds 1994, de Consulaat van de Republiek Litouwen. De heer Herman Kasper Adriaan de Lange is Honorair Consul.
De panden Parklaan 87 en Reigerlaan 2 lijken veel op Havikaan 1-3 Hoewel deze woningen veel groter zijn.